Μια φωτογραφία, σαν αυτή που βλέπετε με μπόλικο χρώμα στην εισαγωγή του θέματος, από μόνη της θα μπορούσε να γίνει βιβλίο, γιατί όχι και ταινία. Το «SKGsports» ξετυλίγει το φιλμ της πιο πολυσυζητημένης εικόνας του Γιώργου Κούδα, που σήμερα σβήνει το 51ο κεράκι της.
Οσα χρόνια κι αν περάσουν, είναι αυτή η ρημάδα, η… στιγμή! Μισό αιώνα (και βάλε..), ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός βρέθηκαν ενώπιος ενωπίω για πολλοστή φορά, εκείνη την εποχή στην ως συνήθως κατάμεστη Τούμπα. Είχαν προηγηθεί τα αξιομνημόνευτα παιχνίδια, πρωταθλήματος και κυπέλλου το 1971, όταν το 0-2 υπέρ των «πράσινων» έγινε και τις δύο φορές 3-2 υπέρ των «ασπρόμαυρων», ο τελικός του 1972, το φιλικό διαμαρτυρίας το Μάρτιο του 1973 στη Λεωφόρο, γενικά υπήρχε ένα… αλισβερίσι μεταξύ των δύο σωματείων.
Μπορεί το πρώτο πρωτάθλημα, υπό τις οδηγίες του Γκιούλα Λόραντ το 1976, να ολοκλήρωνε την αναρρίχηση προς την κορυφή, ωστόσο ο ΠΑΟΚ του Λες Σάνον είχε γίνει η μόδα της εποχής και ο Γιώργος Κούδας ήταν η βιτρίνα του. Οι δυο τους, από διαφορετικά πόστα, είχαν δημιουργήσει μια καλοκουρδισμένη μηχανή, με την οποία οι «αετοί του Βορρά» μπήκαν οριστικά και αμετάκλητα σφήνα στην τριάδα του πρώην ΠΟΚ.
Ένα… έργο τέχνης
«Σαν ένα αληθινό έργο τέχνης, ο Κούδας ήταν μοναδικός, αξεπέραστος. Το dvd που βγήκε, με τις όποιες φάσεις έχουν περισωθεί από την εποχή που κάλπαζε στα γήπεδα ο Κούδας, είναι ένα σπάνιο κομμάτι. Δείχνει ένα άλλο ποδόσφαιρο, μία εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί, αλλά άνοιξε τον δρόμο για ό,τι ακολούθησε. Οποιος αγαπά την καλή μπάλα, το ψάχνει και το βάζει στη συλλογή του. Τόσο απλά», είχε γράψει πριν κάποια χρόνια ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος, περιγράφοντας τις στιγμές μαγείας που πρόσφερε στο ποδοσφαιρικό κοινό της χώρας η ασπρόμαυρη στρατιά υπό τις εντολές του δικού της στρατηγού.
Εν τούτοις, εκείνη η στιγμή, που καταγράφηκε μπροστά στα μάτια του «Καλπάζοντα Συνταγματάρχη», Φέρενς Πούσκας, απουσιάζει από κάθε διασωσμένη κινούμενη εικόνα της εποχής. Ευτυχώς, έμεινε αποτυπωμένη και χαραγμένη στο διηνεκές, χάρη στο «κλικ» του φωτορεπόρτερ, Μιχάλη Παππού, ο οποίος ακόμη και σήμερα καυχιέται –δικαιολογημένα- για την συγκεκριμένη εικόνα, αν κι από το φακό του έχουν «παρελάσει» δεκάδες φημισμένα πρόσωπα της πολιτικής, κοινωνικής και αθλητικής σκηνής του τόπου.
Όπως και να το κάνουμε, αυτό το «κλικ» είναι που τον κάνει ακόμη και σήμερα, μισό αιώνα μετά, να συγκινείται, να ψάχνει αφορμές για να ξεκλειδώσει το ντουλάπι των αναμνήσεων του, επιστρέφοντας πάντα σ’ εκείνο το βράδυ της 18ης Απριλίου του 1973 στη φωταγωγημένη Τούμπα.
Ήταν μια βραδιά στην οποία η σπουδαία ομάδα του ΠΑΟΚ, χάρη σε δύο γκολ του Δημήτρη Παρίδη μέσα σε έξι λεπτά (28’ – 34’) στο πρώτο ημίχρονο, έπαιρνε το εισιτήριο για τα ημιτελικά του κυπέλλου. Ένας θρίαμβος, που επισκιάστηκε από αυτή τη μοναδική σκηνή με πρωταγωνιστές τον Γιώργο Κούδα και τον Άνθιμο Καψή.
Εκείνη η νίκη-πρόκριση στα ημιτελικά του κυπέλλου, επισκιάστηκε από μια και μόνο στιγμή. Αν αυτή η στιγμή γεννάει τόσα συναισθήματα, όπως η αξέχαστη ντρίμπλα του Κούδα στον Καψή, μπορεί να υπερισχύσει μιας συλλογικής επιτυχίας. Άλλωστε πόσοι γνωρίζουν και πόσοι θυμούνται ότι η αξέχαστη αυτή στιγμή καταγράφηκε σ’ ένα παιχνίδι κυπέλλου; Λιγοστοί εναπομείναντες ρομαντικοί της μπάλας, σχεδόν κανείς από την σημερινή γενιά.
Όμως, την ντρίπλα τη θυμούνται ή αν δε τη θυμούνται κάπου θα την έχουν δει, κάποια στιγμή θα έπεσαν μπροστά της. Επί χρόνια ολόκληρα στόλιζε σχεδόν κάθε Προποτζήδικο της Θεσσαλονίκης, στο δε ΠΡΟΠΟ του ίδιου του Κούδα, επί της Εγνατίας, δέσποζε σε τεράστια ανάλυση πίσω από την πλάτη του συγχωρεμένου μπαρμπά-Γιάννη, του πατέρα του.
«Έκανα μια αστραπιαία αλλαγή κατεύθυνσης με μεγάλη ταχύτητα και με την μπάλα στα πόδια, κατευθυνόμενος προς την εστία του ΠΑΟ. Ο Καψής δεν είχε άλλη επιλογή, αφού η φάση ήταν σίγουρο γκολ, από το να με ανατρέψει. Το έκανε, αλλά σημασία έχει το πώς. Προτίμησε να με πιάσει με τα χέρια, παρά να με χτυπήσει από πίσω και να με τραυματίσει πιθανότατα. Για μένα ήταν ένα παλικαρίσιο φάουλ, που φαινομενικά εκθέτει τον αμυντικό, αφού στη φωτογραφία φαίνεται ο Κούδας να καλπάζει και ο Καψής να προσπαθεί κάνοντας βουτιά να τον πιάσει. Κατά βάθος, όμως, η φάση αυτή είναι ένας ύμνος του φερ πλέι. Ο Καψής ήταν ένα παιδί μάλαμα και ο Μιχάλης Παππούς στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή για να πατήσει το κλίκ στη φωτογραφική μηχανή του», θυμάται ακόμη και σήμερα ο «Μεγαλέξανδρος».
«Είναι η φωτογραφία του αιώνα», είπε ο Γιώργος Κούδας μόλις είδε μπροστά του, τον δημιουργό της καλύτερης (αποτυπωμένης) στιγμής στη μεγάλη καριέρα του με τον ΠΑΟΚ. «Ευχαριστώ τον Άνθιμο Καψή και τον Γιώργο Κούδα για την ασίστ που μου έκαναν», απάντησε ο Μιχάλης Παππούς.
«Ο κόσμος του ΠΑΟΚ, η γεμάτη Τούμπα ήταν για όλους μας το οξυγόνο, το ντοπάρισμα κι αυτός, που με την δύναμή του, μας έδινε το δικαίωμα να εξάπτουμε τη φαντασία μας και να προσφέρουμε τέτοιες στιγμές», τόνισε ο Κούδας και επιχείρησε να (ξανά) περιγράψει τη φάση με τον Άνθιμο Καψή: «Στο βίντεο του μυαλού μου, θυμόμουν ότι κάνει έχει γίνει, αλλά δεν περίμενα αυτή την τόσο ακριβής αποτύπωση της στιγμής που έγινε το φάουλ. Όταν είδα τις φωτογραφίες συγκλονίστηκα και αυτή η φωτογραφία με κράτησε συντροφιά στην ποδοσφαιρική ζωή μου».
