Γεννημένος τον Σεπτέμβριο του 1993 στην πόλη Χάρλεμ της ευρύτερης περιοχής του Αμστερνταμ, από πατέρα του κατάγεται από τη Νιγηρία και μητέρα από την Ολλανδία ο Γουίλιαμ Τροστ-Εκόνγκ ρίναι το μεσαίο από τα τρία παιδιά της οικογένειας του.
Στα 12 του εγγράφηκε σε αγγλικό σχολείο με σκοπό να αποκτήσει τις βάσεις και να φοιτήσει μεταγενέστερα σε ένα καλό πανεπιστήμιο της «Γηραιάς Αλβιόνας». Παράλληλα όμως έπαιζε ποδόσφαιρο στη Φούλαμ και τα πάντα άλλαξαν όταν σε ηλικία περίπου 16 ετών η Τότεναμ ζήτησε να τον αποκτήσει για τις ακαδημίες της.
Ο πατέρας του αρνήθηκε, όμως η μητέρα του ήταν εκείνη που υπέγραψε τη σχετική άδεια κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, λίγο πριν εκπνεύσουν οι προθεσμίες που υπήρχαν. «Της είμαι ακόμα ευγνώμων για αυτό. Η απόφασή της προκάλεσε σημαντικές προστριβές μεταξύ τους και αργότερα χώρισαν. Είμαστε και οι δύο (σ.σ. εκείνος και ο πατέρας του) πολύ ξεροκέφαλοι. και ήθελα να του αποδείξω πως μπορούσα να τα καταφέρω. Δεν ήθελε να παίξω ποδόσφαιρο, αλλά να πάω στο πανεπιστήμιο. Μετά το Μουντιάλ του 2018 συμφιλιωθήκαμε», είπε ο ίδιος το 2022, για εκείνη την περίοδο της ζωής του.
Τελικά τα κατάφερε. Στους «πετεινούς» άρχισε να παίρνει χρόνο συμμετοχής στα τμήματα υποδομής τους και «ανέβαινε» τα κλιμάκιά τους, ενώ παράλληλα καλούνταν και στις μικρές ηλικιακά Εθνικές της Ολλανδίας. Ωστόσο όταν έφτασε η στιγμή να βρεθεί στην «πρώτη» ομάδα κλήθηκε να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο σοκ. Τον ενημέρωσαν πως δεν θα τον κρατούσαν και παράλληλα ένας προπονητής που μίλησε σε εκείνον και την μητέρα του είπε και στους δύο ότι «δεν θα τα καταφέρει στο ποδόσφαιρο και ότι δεν ήταν αρκετά καλός».
Πάγωσε, όμως εκείνα τα λόγια αποδείχθηκαν για εκείνον ως το μεγαλύτερο κίνητρο που θα μπορούσε κάποιος να του προσφέρει. «Αναστατώθηκα, αλλά μετά ήθελα να αποδείξω σε αυτούς, στον εαυτό μου και σε όλο τον κόσμο πως ήμουν αρκετά καλός για να φτάσω ψηλά», σχολίασε ο ίδιος σε ανύποπτη στιγμή και πλέον μπορεί να αισθάνεται ότι… πήρε τη ρεβάνς.
Ενα από τα «μυστικά» του είναι πως περνά πολλές ώρες μπροστά από μία οθόνη και αναλύει τα παιχνίδια του, με σκοπό να διορθώσει τα λάθη που κάνει. Είναι κάτι που «κόλλησε» από την Εθνική του ομάδα, καθώς στο πλαίσιο αναμετρήσεών της κάθονταν με τον Βίλφρεντ Ντίντι της Λέστερ και μαζί τσέκαραν ξανά τα εντός του γηπέδου πεπραγμένα τους.
Είναι «μόνιμος» και εκ των αρχηγών της Νιγηρίας, όπου μετρά 64 εμφανίσεις με τη φανέλα της, εκ των οποίων τρεις είναι σε Μουντιάλ και 10 σε τελική φάση Κυπέλλου Εθνών Αφρικής. Σε αυτές βρήκε τέσσερις φορές δίχτυα και το πλέον κρίσιμο γκολ του είναι μάλλον εκείνο με αντίπαλο τη Νότιο Αφρική στην Αίγυπτο το 2019, όπου σκόραρε στο 89′ και οι «αετοί» βρέθηκαν στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες της ηπείρου τους (τελικά τερμάτισαν 3οι). Μάλιστα το συγκεκριμένο τέρμα δεν θα το ξεχάσει ποτέ και γιατί ήταν το πρώτο που αφιέρωσε στον γιο του Οσκαρ.
Εδώ και χρόνια είναι οικογενειάρχης, η φαμίλια του έχει μεγαλώσει αρκετά αφού μαζί με τη σύζυγό του καμαρώνουν, εκτός του αγοριού τους που απέκτησαν πρώτα, και ένα επίσης πανέμορφο κοριτσάκι.
Παρατηρώντας φωτογραφίες του θα προσέξει κάποιος τα δεκάδες τατουάζ που υπάρχουν σε διάφορα σημεία του σώματός του. Ξεχωρίζουν αρκετά, όπως το Κολοσσαίο, ένας αρχαίος πολεμιστής, σημαντικές προσωπικές ημερομηνίες, πλοία, αριθμοί που έχουν ξεχωριστή για εκείνον αξία, ζώα που ίσως και να τον χαρακτηρίζουν (π.χ. αετός, λιοντάρι) και αρκετά άλλα.
Ομως δύο είναι τα πλέον χαρακτηριστικά του. Το ένα βρίσκεται στο δεξί του πόδι όπου γράφει στα αγγλικά «κερδισμένο, όχι χαρισμένο», θέλοντας μάλλον να δείξει πως στη ζωή πρέπει να μοχθείς και να παλεύεις ώστε να φτάσεις στον στόχο σου.
Το άλλο αφορά το πρόσωπο του Φέλα Κούτι. Πρόκειται για έναν πασίγνωστο μουσικό της χώρας του που έφυγε από τη ζωή το 1997 σε ηλικία 57 ετών και στην καριέρα του έδωσε «μάχες» για την εξάλειψη των διακρίσεων.
Χαρακτηρίζεται ακτιβιστής και εκφραστής του Παναφρικανισμού, ενώ ο νέος κεντρικός αμυντικός του ΠΑΟΚ έχει πει για εκείνον πως «είναι ίσως ο Μπομπ Μάρλεϊ για τη μουσική της Νιγηρίας. Ηταν πρωτοπόρος του αφρομπίτ. ‘Πάλευε’ για τον κόσμο, τον υπερασπίζονταν». Για την ιστορία σε ότι αφορά τους σύγχρονους καλλιτέχνες είναι fan του Μπρούνα Μπόι.
Ευρύτερα ο Τροστ Ενκόνγκ μιλά με θαυμασμό για όσους παλεύουν ώστε να κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο και δεν διστάζει να παίρνει δημόσια θέση, όπως για παράδειγμα συνέβη με την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στην προεδρεία των ΗΠΑ, όπου και σχολίασε θετικά το γεγονός πως ήταν ο πρώτος μαύρος που ανέλαβε αυτό το αξίωμα, εξέλιξη που είναι άκρως θετική για την κοινωνία μας.
Ξεχωριστό κεφάλαιο στη ζωή και την εν γένει φιλοσοφία του Τροστ-Εκόνγκ είναι η οικολογία. Εάν μπορούσε θα μετακινούνταν συνεχώς με ποδήλατο (!) και ο 30χρονος κεντρικός αμυντικός είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένο άτομο. Οταν ήταν στην Ιταλία συμμετείχε σε δράση δενδροφύτευσης την οποία διοργάνωσαν ελαιοπαραγωγοί που χρησιμοποιούν εναλλακτικές μορφές καλλιέργειας, χωρίς φυτοφάρμακα και άλλα παρεμφερή. Μάλιστα τους ενίσχυσε και οικονομικά!
Παράλληλα συνεργάζεται με εταιρία που προμηθεύει τους ποδοσφαιριστές με φιλικά προς το περιβάλλον παπούτσια, κάτι που δεν γνώριζε πως υπήρχε μέχρι το 2018 όταν και γνώρισε στην Μπούρσασπορ τον Τζον Μπόστοκ (σ.σ. νυν χαφ της Νοτς Κάουντι) και ο οποίος τον ενημέρωσε σχετικά.
Ο ίδιος έχει είπε πρόσφατα χαρακτηριστικά πως «βλέπω τι κάνει η μόλυνση του περιβάλλοντος, ειδικά στη χώρα μου τη Νιγηρία. Θέλουμε καθαρό αέρα, καθαρό νερό».
Με γνώμονα όλα τα παραπάνω είναι μάλλον λογικό ότι βρίσκεται στο πλευρό όσων έχουν ανάγκη, στο μέτρο φυσικά των δυνατοτήτων του. Μάλιστα δεν κρύβει πως τον εμπνέει η Μισέλ Ομπάμα, καθώς η πρώην πρώτη κυρία των ΗΠΑ έχει αναπτύξει έντονη φιλανθρωπική δράση.
Ετσι και εκείνος στέκεται αρωγός σε κάθε προσπάθεια που γίνεται ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης συνανθρώπων μας που βρίσκονται σε δυσχερή θέση. Μόνο ως έκπληξη δεν λογίζεται το ότι ήταν από τους πρώτους ποδοσφαιριστές που συμμετείχαν το 2018 στο «Common Goal» που ίδρυσε ο Χουάν Μάτα, έναν οργανισμό που προσπαθεί να συγκεντρώσει χρήματα υπέρ των απόρων.
Όταν έπαιζε στην Τουρκία για λογαριασμό της Μπούρσασπορ αγαπήθηκε αρκετά, ενώ με την πάροδο του χρόνου άρχισαν να τον αποκαλούν «Κινγκ Κονγκ»! Ελέω της σωματοδομής του, βλέπει τον κόσμο από τα 191 εκατοστά, αλλά και της δυναμικής του παρουσίας στα «μετόπισθεν» ξεχώριζε και το συγκεκριμένο παρατσούκλι που ξεκίνησε να τον… ακολουθεί από την Εθνική του ομάδα του «έμεινε» μέχρι και σήμερα.
συντελεστες
