Οι κοινωνικές ευαισθησίες του Γουίλιαμ Τροστ-Έκονγκ είναι γνωστές στο χώρο του ποδοσφαίρου, ο διεθνής Νιγηριανός αμυντικός του ΠΑΟΚ είναι ένας αντισυμβατικός τύπος, κοινωνικά συνειδητοποιημένος και σε ότι έχει να κάνει με το περιβάλλον και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, κάτι που το επιβεβαιώνει μέσα από την στάση ζωής και τις δράσεις του.
Ο Γουίλιαμ Τροστ-Εκόνγκ, μετά την πρόσφατη επίσκεψη του στα γραφεία του ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, προκειμένου να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορεί τους πλημμυροπαθείς στη Θεσσαλία, με άρθρο του, που δημοσιεύεται στην επίσημη ιστοσελίδα της FIFpro μιλά για τις αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν ώστε η βιομηχανία του ποδοσφαίρου να γίνει «πράσινη», φιλική προς το περιβάλλον και όχι για την ευαισθητοποιήσει όσων περισσότερο ανθρώπων.
Όπως αναφέρεται στον πρόλογο του σχετικού δημοσιεύματος: «ο διεθνής Νιγηριανός αμυντικός του ΠΑΟΚ, Γουίλιαμ Τροστ-Εκόνγκ, ολοκλήρωσε την πρώτη ‘πράσινη’ μεταγραφή με ‘ουδέτερο άνθρακα’ όταν μετακόμισε από την Αγγλία στην Ιταλία τον Ιανουάριο του 2023, μια διαδικασία που επανέλαβε και στην πιο πρόσφατη μεταγραφή του στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2023».
Γράφει ο Γουίλιαμ Τροστ-Εκόνγκ:
«Μια πρόσφατη διακοπή των πρωταθλημάτων για τα παιχνίδια των Εθνικών με έκανε να σκεφτώ τα κόστη της μεταφοράς 25 παικτών από τις διάφορες πόλεις στην Ευρώπη στη Νιγηρία για να παίξουν έναν αγώνα. Όλο αυτό το αεροπορικό ταξίδι προς και πίσω και για τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Η ζωή ενός ποδοσφαιριστή δεν είναι ευγενική με το περιβάλλον.
Από την άλλη πλευρά του νομίσματος, όλοι θέλουμε να είμαστε εκεί. Όλοι θέλουμε να παίξουμε για τη χώρα μας και, με τη σειρά της, η Εθνική Νιγηρίας θέλει να διασφαλίσει ότι έχει πρόσβαση στην επιλογή των καλύτερων παικτών της από όλο τον κόσμο.
Το να εγκαταλείψω το διεθνές ποδόσφαιρο θα ήταν μια τεράστια προσωπική και επαγγελματική θυσία, και μια θυσία που –αν είμαι ειλικρινής– δεν είμαι έτοιμος να κάνω. Ως ποδοσφαιριστής, όπως και πολλές άλλες καριέρες, η αποφυγή αεροπορικών ταξιδιών απλώς δεν είναι βιώσιμη. Ωστόσο, ως ποδοσφαιριστής, σε αντίθεση άλλα επαγγέλματα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την καριέρα σας σας για να αυξήσετε την ευαισθητοποίηση για τα μεγαλύτερα ζητήματα και να ενθαρρύνετε τους ανθρώπους να κάνουν μικρές αλλαγές που μπορούν να ωφελήσουν τον πλανήτη.
Δεν ήμουν πάντα πολύ περιβαλλοντικά ενήμερος και μόνο όταν συνεργάστηκα με την Sokito (σσ: εταιρία που δημιουργεί ποδοσφαιρικά παπούτσια με ανακυκλώσιμα υλικά ) άρχισα να εξετάζω πραγματικά όχι μόνο τα ελαττώματα της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας, αλλά και τον ενεργό ρόλο που θα μπορούσα να παίξω στην αντιμετώπισή τους. Η Sokito, ως φιλική προς το περιβάλλον μάρκα ειδών ποδοσφαίρου, άνοιξε πραγματικά τα μάτια μου στις αλλαγές που θα μπορούσα να κάνω στην καριέρα μου που θα μπορούσαν να βοηθήσουν να γίνει το παιχνίδι πιο βιώσιμο.
Είμαι πολύ τυχερός που περνάω χρόνο στην Αφρική, ειδικά στη Νιγηρία, και όσο κι αν τη λατρεύω, εκεί βρίσκεσαι πραγματικά αντιμέτωπος με τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής πολύ πιο ζοφερές από ό,τι στην Ευρώπη. Η ατμοσφαιρική ρύπανση, η μόλυνση των υδάτων – έχει άμεσο αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων, φέρνοντας ασθένειες και δυσκολίες που είναι αδύνατο να αγνοηθούν.
Ωστόσο, το κύριο κίνητρό μου για να κάνω μια αλλαγή ήρθε με το να είμαι πατέρας. Έχω τρία παιδιά κάτω των πέντε ετών και απλώς αισθάνομαι ένα νέο είδος ευθύνης να τους δώσω την ευκαιρία να απολαύσουν όλα τα πράγματα στη ζωή στα οποία είχα πρόσβαση. Θέλω να αφήσω τον πλανήτη σε ένα καλύτερο μέρος για εκείνους και τις επόμενες γενιές, είτε προσέχοντας τι αυτοκίνητο οδηγώ, είτε πως να χρησιμοποιώ την ενέργεια στο σπίτι και πώς αυξάνω την ευαισθητοποίηση μέσω της πλατφόρμας μου ως παίκτης.
Με αυτή τη νέα νοοτροπία άκουσα για τον Μπεν Μι που ταξίδευε από το Μπέρνλι στο Μπρέντφορντ με μια μεταγραφή «ουδέτερου άνθρακα» και με έκανε να σκεφτώ πώς θα μπορούσε να μοιάζει σε διεθνή κλίμακα. Φυσικά, έπρεπε να γίνουν μερικοί ακόμη υπολογισμοί, αλλά μαζί με την Sokito σχεδίασα τη μεταγραφή μου από τη Γουότφορντ στη Σαλερνιτάνα της νότιας Ιταλίας, ώστε αυτή να είναι όσο το δυνατόν πιο πράσινη.
Υπολογίσαμε ότι είχα συγκεντρώσει συνολικό «αποτύπωμα άνθρακα» (σσ:η συνολική ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα και του μεθάνιου που εκπέμπεται μια δραστηριότητα) λίγο λιγότερο από έναν τόνο, το οποίο αντισταθμίσαμε φυτεύοντας δέντρα μέσω του Alberami, ενός προγράμματος που προσφέρει εθελοντικές αντισταθμίσεις άνθρακα και εκπαιδεύει τους αγρότες που συμμετέχουν σε αυτό σε πρακτικές βιώσιμης γεωργίας. Επισκέφθηκα ένα αγρόκτημα στο Τοράνο Καστέλο, περίπου δύο ώρες έξω από το Σαλέρνο, για να φυτέψω μια ελιά και να μάθω για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη γη.
Την ίδια προσέγγιση ακολουθήσαμε και στη μεταγραφή μου στον ΠΑΟΚ στην Ελλάδα, η οποία είχε ως αποτέλεσμα συνολικό αποτύπωμα άνθρακα 1.224 τόνων, το οποίο στρογγυλοποιήσαμε στο 1,5 και αυτή τη στιγμή αποφασίζουμε για ένα έργο εξισορρόπησης τυχόν αρνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Νομίζω ότι θα ήταν ωραίο να κάνω κάτι εδώ στη Θεσσαλονίκη, επειδή, εν μέρει, μειώνει την ανάγκη για περαιτέρω ταξίδια και μου αρέσει η ιδέα ότι η άφιξή μου μπορεί να συμβάλει θετικά στο τοπικό περιβάλλον.
Μερικοί ποδοσφαιριστές επικοινώνησαν μαζί μου για να με ρωτήσουν πώς μπορούν να κάνουν τις δικές τους «πράσινες μεταγραφές» και ελπίζω ότι με τη σειρά τους θα εμπνεύσουν και άλλους να κάνουν το ίδιο, δημιουργώντας μια χιονοστοιβάδα στην οποία η βιομηχανία του ποδοσφαίρου πρέπει να δώσει προσοχή.
Τι θα γινόταν αν οι ομάδες φύτευαν δέντρα κάθε φορά που ταξίδευαν για έναν ευρωπαϊκό αγώνα; Τι θα γινόταν αν οι Ομοσπονδίας υπολόγιζαν το «αποτύπωμα άνθρακα» κάθε διεθνούς καμπ και λάμβαναν μέτρα για να το αντισταθμίσουν;
Μόνος μου , μάλλον δεν μπορώ να δημιουργήσω τόσο μεγάλο αντίκτυπο, αλλά το να αρχίσουν περισσότεροι άνθρωποι μιλούν γι’ αυτό είναι που μπορεί να κάνει την πραγματική διαφορά.
Φυσικά, άλλο πράγμα είναι να μιλάς για έναν παίκτη σε πτήση οικονομικής θέσης από την Ιταλία στην Ελλάδα και είναι άλλο να εξετάζεις τις μεταγραφές ποδοσφαιριστών υψηλού προφίλ που πρέπει να συνδυάζονται με ταξίδια με ιδιωτικό τζετ. Δεν κρίνω: καταλαβαίνω ότι μερικές φορές λόγω περιορισμών χρόνου ή μέτρων ασφαλείας, ίσως αυτές οι πιο δραματικές μορφές μεταφοράς είναι απαραίτητες. Αλλά θα ήταν καλό αν μπορούσαμε να αφιερώσουμε χρόνο για να εξετάσουμε τι σημαίνουν για το περιβάλλον.
Ίσως το κόστος της αντιστάθμισης της ζημίας στο περιβάλλον, θα έπρεπε να εντάσσεται στον προϋπολογισμό μια τέτοιας μεταγραφής που είναι σαφώς διαθέσιμος. Εάν οι σύλλογοι μπορούν να ξοδέψουν πολλά εκατομμύρια για παίκτες, ένα κλάσμα από αυτά θα μπορούσε να επενδυθεί στις προσπάθειες να μειωθεί ο αντίκτυπος που θα μπορούσαν να έχουν οι μεταγραφές τους στους παίκτες. Ή είναι απλώς ένα διαφημιστικό κόλπο για να διογκωθεί η σημασία της μεταγραφής στα ΜΜΕ; Αν ναι, θα πρέπει να αποθαρρύνεται – τόσο πολύ που οι άνθρωποι ντρέπονται- και να παίρνουν πιο ορθολογικές αποφάσεις.
Είναι γεγονός ότι δεν έχουν όλοι τα μέσα για να αντισταθμίσουν το δικό τους αποτύπωμα άνθρακα κάθε φορά που ταξιδεύουν, και αυτό είναι κατανοητό. Καταλαβαίνω ότι ενώ βρίσκομαι σε μια ευτυχή κατάσταση, καθώς έχω την οικονομική δυνατότητα να πληρώσω το επιπλέον κόστος, μια τέτοια δυνατότητα δεν είναι πάντα προσιτή. Δεν θέλω απαραιτήτως να εμπνεύσω όλους να κάνουν ακριβώς ότι κάνω εγώ, αλλά προσπαθώ ώστε να γίνουν συνείδηση οι αλλαγές που είναι εύκολες να γίνουν , ακόμα κι αν πρόκειται απλώς για έναν οπαδό που επανεξετάζει τις ταξιδιωτικές του επιλογές τις ημέρες των αγώνων.
Θα ήθελα πολύ να εμπνεύσω περισσότερους παίκτες να επεξεργαστούν μεμονωμένα το «αποτύπωμα άνθρακα» τους από τα ταξίδια και να λάβουν μέτρα για να το αντιμετωπίσουν. Ομοίως, υπάρχουν απλές αλλαγές που θα μπορούσαν να κάνουν μεμονωμένοι σύλλογοι για να μειώσουν τον ταξιδιωτικό τους αντίκτυπο και θα ήταν υπέροχο να δούμε μια ανοιχτή συζήτηση γύρω από αυτό, ειδικά με τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου προ των πυλών. Ωστόσο, το μεγάλο όνειρο θα ήταν οι υπερκείμενες αρχές του ποδοσφαίρου, όπως η FIFA ή η UEFA, να ενεργοποιηθούν και να κάνουν τις περιβαλλοντικές συνεισφορές υποχρεωτική προσθήκη σε κάθε είδους ταξίδι εντός του ποδοσφαίρου. Εάν η εκτίμηση του περιβάλλοντος ήταν ευθύνη των πολλών και όχι των λίγων, θα μπορούσαμε να επωμιστούμε το βάρος πολύ πιο εύκολα.
Η κατανόηση της ευθύνης μας απέναντι στο περιβάλλον δεν είναι μια λύση που ταιριάζει σε όλους και η εξεύρεση ισορροπίας είναι μια καμπύλη μάθησης για όλους όσους το επιχειρούν. Όταν ταξίδευα για τις διεθνείς μου υποχρεώσεις με την Εθνική, συγκέντρωνα παπούτσια από τις ομάδες στις οποίες ήμουν, με μερικούς πολύ γενναιόδωρους φροντιστές που με βοηθούσαν να προμηθευτώ μοντέλα της προηγούμενης σεζόν που διαφορετικά θα πήγαιναν χαμένα και τα έδινα σε αγόρια και κορίτσια στη Νιγηρία που ήθελαν να παίξουν ποδόσφαιρο, αλλά δεν είχαν τον εξοπλισμό. Στο μυαλό μου έδινα σε αυτόν τον εξοπλισμό μια δεύτερη ζωή, και έτσι ήταν πιο βιώσιμο από ό,τι θα ήταν διαφορετικά. Αλλά ο Jake, ο δημιουργός της Sokito, με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι, όσο και αν αυτό ήταν καλοπροαίρετο, σήμαινε ότι αυτά, κυρίως πλαστικά παπούτσια θα κατέληγαν τελικά σε χωματερές στη Νιγηρία, συμβάλλοντας στην οικολογική μας κρίση. Έτσι, ενώ το να προσφέρεις εξοπλισμό που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα παιδιά είναι σίγουρα μια πράξη που πρέπει να ενθαρρύνεται, υπήρχε ένα δεύτερο βήμα που έπρεπε να λάβεις υπόψη.
Αρχίσαμε να μιλάμε για το πώς θα μπορούσαμε να παράγουμε ένα εξοπλισμό και, συγκεκριμένα παπούτσια ποδοσφαίρου, που θα πληρούν τα επαγγελματικά πρότυπα ενώ θα είναι εύκολα ανακυκλώσιμα. Το αποτέλεσμα ήταν η Devista, τα πρώτα παπούτσια της Sokito που είναι διαθέσιμα για αγορά. Αυτήν τη στιγμή εργάζονται επίσης σε μια δεύτερη φάση, η οποία ελπίζουμε να κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο. Είχα αρκετή συμβολή στο σχεδιασμό, γι’ αυτό είμαι περήφανος για όσα πετύχαμε και για το πώς εφαρμόστηκαν οι ιδέες της Sokito.
Το Κόπα Άφρικα ξεκινά στις αρχές του επόμενου έτους και θα ήταν εκπληκτικό αν μπορούσαμε να παρουσιάσουμε την τεχνολογία σε μια τόσο τεράστια διοργάνωση. Ένας παίκτης που φοράει ανακυκλώσιμα παπούτσια μπορεί να μην κάνει τη διαφορά, αλλά η ευαισθητοποίηση για την αιτία έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει ένα πραγματικά υπέροχο αποτέλεσμα. Φανταστείτε αν τα ανακυκλώσιμα υλικά έγιναν το νέο «must-have» εξάρτημα για τα πιο πρόσφατα ποδοσφαιρικά παπούτσια; Ο αντίκτυπος θα ήταν απίστευτος και θα ξεκινούσε πραγματικά τις συζητήσεις που πρέπει να κάνουμε για τη βιωσιμότητα στον αθλητισμό.
Το βασικό για να κάνεις τη διαφορά ως παίκτης είναι να δίνεις το παράδειγμα και νιώθω τυχερός που έχω την ευκαιρία να φορέσω αυτά τα παπούτσια στη δική μου καριέρα και μπορώ μόνο να ελπίζω ότι άλλοι –ίσως σε μεγαλύτερες διοργανώσεις από τη δική μου– θα επιλέξτε να ακολουθήσετε.
Το ποδόσφαιρο δημιουργεί μια τόσο στενή και παθιασμένη κοινότητα, και νομίζω ότι υπάρχει μια τεράστια δυνατότητα να οδηγήσει σε θετικές αλλαγές – είτε πρόκειται για παίκτες υψηλού προφίλ που δημιουργούν ζήτηση για φιλικά προς το περιβάλλον ποδοσφαιρικά παπούτσια είτε για οπαδούς που μοιράζονται ένα αυτοκίνητο για τη διαδρομή τους προς τα γήπεδα. Ναι, θέλω να είμαι ένας από τους παίκτες που εμπνέουν μια θετική διαφορά με τον δικό μου τρόπο, αλλά ακόμα περισσότερο από αυτό, θέλω να δω τι είναι ικανό αυτό το άθλημα όταν δουλεύουμε όλοι μαζί».
συντελεστες
