Η Θεσσαλονίκη γιορτάζει διπλά σήμερα και η πόλη έχει φορέσει τα «καλά» της, καθώς τιμάει την επέτειο των 111 χρόνων από την απελευθέρωσή της την 26η Οκτωβρίου 1912, καθώς και την ημέρα του Πολιούχου της Αγίου Δημητρίου.
Το 1912 η Θεσσαλονίκη ανήμερα του Αγίου Δημητρίου απελευθερώνεται κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο.
Η διαφωνία του Ελευθέριου Βενιζέλου με τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο για το πού θα κινηθούν τα στρατεύματα κατά τον Πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο παραλίγο να τινάξουν την ελληνική επιτυχία στον αέρα. Τελικά η άποψη του Βενιζέλου να κινηθούν τα στρατεύματα προς τη Θεσσαλονίκη επικράτησε οδηγώντας στην απελευθέρωση τη Νύφης του Θερμαϊκού την οποία εποφθαλμιούσαν και άλλοι βαλκανικοί λαοί.
Ο προστάτης της Θεσσαλονίκης
Η μεγαλύτερη εκκλησία της Θεσσαλονίκης και ο πολιούχος Αγιος της πόλης γιορτάζουν δίνοντας το έναυσμα της εορταστικής εβδομάδας. Η πιο γνωστή εκκλησία, ο ναός του πολιούχου της Θεσσαλονίκης βρίσκεται στο κέντρο της παλιάς πόλης -βορειοανατολικά της Αρχαίας Αγοράς. Η ιστορία του ναού του Αγίου Δημητρίου καθιστά επιβλητική την επίσκεψη, τόσο για όσους ασπάζονται τη χριστιανική θρησκεία, όσο και για εκείνους που ξέρουν να εκτιμούν ένα αρχιτεκτονικό επίτευγμα.
Ο Αγιος Δημήτριος, από ένας μικρός ναός («οικίσκος»), τον οποίο έχτισαν οι χριστιανοί της Θεσσαλονίκης πάνω στα ερείπια ρωμαϊκού λουτρού, για να τιμήσουν τον συμπολίτη τους μεγαλομάρτυρα Αγιο Δημήτριο, μετατράπηκε σταδιακά σε χώρο-σύμβολο για την πόλη. Την τελική του μορφή, που βλέπουμε μέχρι και σήμερα, πήρε μόλις το 1949, όταν έπειτα από πυρκαγιές, λεηλασίες, βαρβαρότητες, μετατροπή σε μουσουλμανικό τέμενος (1493), αλλά και την μεγάλη πυρκαγιά του 1917 που κατέστρεψε ολοσχερώς τον ναό, αναστηλώθηκε εκ βάθρων και δόθηκε στους πιστούς στις 26 Οκτωβρίου, ημέρα της γιορτής του Αγίου.
Σήμερα 26 Οκτωβρίου, ο Άγιος Δημήτριος τιμάται ως πολιούχος Άγιος της Θεσσαλονίκης.
Με τη βοήθεια του Αγίου Δημητρίου, η πόλη της Θεσσαλονίκης σώθηκε πολλές φορές από τις επιδρομές των Αβάρων, των Σλάβων και των Βουλγάρων. Οι υπερασπιστές της διηγούνταν πολλές φορές ότι έβλεπαν έναν πολεμιστή πάνω στο άλογο του να προχωρεί μπροστά στα πλήθη και να καταδιώκει με το ξίφος του τους εχθρούς. Με αυτή την μορφή παρουσιάζεται και από τη βυζαντινή αγιογραφία.
Οι μαρτυρίες λένε ότι δεν τον έβλεπαν σε όνειρο, αλλά τον έβλεπαν στην πραγματικότητα αυτόν τον ίδιον να μάχεται μεταξύ των στρατιωτών, να προηγείται και να οδηγεί αυτούς στην νίκη και στην σωτηρία.
Χρόνια Πολλά Θεσσαλονίκη μας… #SKG
