Ο Χρήστος Ζαμπούνης ήταν καλεσμένος στο Στούντιο 4 με την Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο και μίλησε για το πώς συνδυάζει τον καθωσπρεπισμό που εκφράζει, με τον ΠΑΟΚ, αλλά και για την περίοδο που έκανε χρήση ναρκωτικών, όταν έχασε την κόρη του.
Όταν η συζήτηση έφτασε στο πώς επέλεξε να γίνει οπαδός του Δικεφάλου, ο κ. εξήγησε πως καταγωγή ολόκληρης της οικογένειάς του είναι από τη Βόρεια Ελλάδα και πως από μικρός πήγαινε στην Τούμπα.
Παράλληλα ο Χρήστος Ζαμπούνης αποκάλυψε με χιούμορ πως κάποια στιγμή άρχισε να γράφει ένα εγχειρίδιο το «Savoir Vivre του καλού ΠΑΟΚτσή», ωστόσο σύντομα εγκατέλειψε την προσπάθεια: «Συζητούσα με τον Θοδωρή Ζαγοράκη, όταν ήταν πρόεδρος στον ΠΑΟΚ, την ιδέα να γράψω ένα μικρό εγχειρίδιο για το “Savoir vivre του καλού ΠΑΟΚτσή”. Όταν ξεκίνησα να το γράφω έφτασα μέχρι τη δεύτερη σελίδα, δεν πάει παραπέρα… Δεν πάει» είπε χαρακτηριστικά γελώντας, ενώ πρόσθεσε: «Υπάρχουν άτομα που βρίζουν στο γήπεδο, εγώ δεν μπορώ. Υπάρχουν άτομα που θέλουν να εκτονωθούν, το όπιο του λαού που έλεγε ο Μαρξ».
Επιπλέον σε ερώτηση για το πως εκφράζεται ο Χρήστος Ζαμπούνης στο γήπεδο της Τούμπας, ο ίδιος αποκάλυψε ότι δεν βρίζει καθώς και για το Savoir vivre του γηπέδου: «Έχω γράψει ένα κεφάλαιο, το Savoir vivre στο γήπεδο. Το ένα κεφάλαιο λέει ότι φωνάζουμε συνθήματα για να εμψυχώσουμε την ομάδα μας και το δεύτερο λέει ότι αποφεύγουμε να υβρίζουμε τη μητέρα του διαιτητή, του προέδρου της άλλης ομάδος και επειδή το έχω γράψει πρέπει και να το τηρώ».
«Η μητέρα μου έλεγε “τα εν οίκω μη εν δήμω”», αποκάλυψε ο Χρήστος Ζαμπούνης. «Όταν κατέρρευσαν όλα, άρχισα τη συγγραφή του βιβλίου “Ιστορίες ενός παιδήλικα”. Αυτή ήταν η ψυχοθεραπεία που έκανα, η ενδοσκόπηση. Κάθισα να γράψω τα απομνημονεύματά μου και μετάνιωσα που τα εξέδωσα, γιατί αυτά ήταν για μένα, για να θεραπεύσω τη δυσκολία και την πίεση».
Ωστόσο, μετά εξομολογήθηκε ότι άλλαξε γνώμη και αποφάσισε να το κάνει συνειδητά για να δείξει ότι εφόσον αυτός σταμάτησε τα ναρκωτικά, όλοι μπορούν να το κάνουν. Υποστήριξε ότι ήθελε να ενθαρρύνει τους ανθρώπους αυτούς στον αγώνα τους με το βιβλίο του και με την προσωπική εξιστόρηση των περιπετειών του με τις ναρκωτικές ουσίες.
«Για ποιον λόγο τώρα να κάτσω να γράψω ότι όταν έχασα την κόρη μου, έκανα για δύο χρόνια χρήση ναρκωτικών; Μετά το έκανα συνειδητά, λέγοντας ότι έστω κι ένας νεαρός χρήστης αν διαβάσει ότι υπάρχει άνθρωπος που σταμάτησε την κοκαΐνη, ίσως μπορεί να τη σταματήσει και κάποιος άλλος», συμπλήρωσε στη συνέχεια.
Τόνισε μάλιστα, πως η συγκεκριμένη ουσία δύσκολα κόβεται από κάποιον. «Δεν σταματάει εύκολα αυτό, είναι τόσο γλυκό ναρκωτικό η κοκαΐνη, τόσο ύπουλο. Για να το σταμάτησα, σημαίνει ότι μπορούν κι άλλοι», ανέφερε.
