«Φαντάζεσαι να τρέχεις στο γήπεδο και να φωνάζει όλο το γήπεδο, Λέανδρος, Λέανδρος;», τον ρώτησαν στην δεύτερη του επίσκεψη στην Τούμπα, μετά την πρώτη παρουσία στο ματς με τη Μαρσέιγ, όταν οι παίκτες του ΠΑΟΚ έκαναν αποθεραπεία.
«Αυτό δε νομίζω να γίνει ποτέ», απάντησε κάπως μελαγχολικά, παρά το γεγονός πως στο μυαλό του γινόταν κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί.
«Ποτέ μη λες πότε», του είπε ήρεμα ο Αλέξανδρος Πασχαλάκης.
«Αν βάλω γκολ, τότε θα το αφιερώσω στην ομάδα του ΠΑΟΚ», κατέληξε ο μικρός Λέανδρος.
Κι αυτό έκανε!
Το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης στο ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός, στον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, ο μικρός Λέανδρος ήταν και πάλι στην Τούμπα. Για τρίτη φορά. Περίμενε την στιγμή του. Την στιγμή που ένα ολόκληρο γήπεδο θα φωνάζει το όνομά του. Την στιγμή που θα σκοράρει.
Απίστευτες εικόνες. Μοναδικές στιγμές. Και μπράβο στο παλικάρι που βλέποντας με τα καθαρά μάτια της ψυχής του, βρήκε το θάρρος να σταθεί στα πόδια του, να πατήσει το χορτάρι της Τούμπας και να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.
Να βάλει το γκολ της χρονιάς!
Αλήθεια, τι ωραίο που είναι πολλές φορές το ποδόσφαιρο.
