Ακολουθηστε μας

Football Insider

Football Insider: Ο ΠΑΟΚ, ο Μίκι Κουίν και ο… Έρλινγκ Χάαλαντ!

Ο Μίκι Κουίν ήρθε στα μέρη μας το καλοκαίρι του 1995. Στα τελειώματα της καριέρας του ο Άγγλος στράικερ έπαιξε σε μόλις 14  επίσημους αγώνες με τη φανέλα του ΠΑΟΚ.

Στα νιάτα του υπήρξε δεινός γκολτζής στην Αγγλία και μάλιστα με την «ασπρόμαυρη» φανέλα της Νιουκάστλ έγραψε ιστορία στα βρετανικά γήπεδα. Να φανταστείτε ότι στο ντεμπούτο του, τον Αύγουστο του 1989, σημείωσε καρέ των γκολ εναντίον της Λιντς.

Στο «Νησί» ακόμα και σήμερα μιλάνε για τα ρεκόρ του. Με αφορμή τις εντυπωσιακές επιδόσεις του κλήθηκε από τη «Daily Mail» να μιλήσει για την παρουσία του Έρλινγκ Χάαλαντ στη Μάντσεστερ Σίτι, με το Νορβηγό επιθετικό να έχει ξεκινήσει εκπληκτικά, με έξι γκολ.

Η… πληρωμένη απάντηση του Μίκι Κουίν δεν άργησε να αποτυπωθεί…

«Δεν είναι ακόμα καλύτερος από μένα. Δεν είμαι από αυτούς τους τύπους που λένε ότι το ρεκόρ μου είναι εκεί για να σπάσει. Δεν ήθελα να σπάσει. Είμαι περήφανος για αυτά τα ρεκόρ», είπε ο βετεράνος επιθετικός. Και δεν έμεινε μόνο εκεί…

«Σκόραρα επίσης δέκα γκολ στα πρώτα έξι παιχνίδια μου. Πρέπει να προσπαθήσει να νικήσει την Άστον Βίλα. Θα τηλεφωνήσω στον Στίβεν Τζέραρντ και θα του πω να βάλει ένα χάπι ύπνου στο τσάι του πριν το ματς», συμπλήρωσε.

Και επειδή από τη δεκαετία του ’80 γινόταν πολύς λόγος για τα κιλά του, ο Μίκι Κουίν μίλησε για… την πείνα των επιθετικών και του Χάαλαντ. «Έχει την ίδια πείνα, όπως κι εγώ. Είναι αυτή η επιθυμία να μπεις στη μεγάλη περιοχή και να σκοράρεις με οποιονδήποτε τρόπο γκολ και να είσαι περήφανος για αυτό. Μερικοί επιθετικοί σχεδόν δεν πανηγυρίζουν, αλλά αυτό το παιδί λατρεύει να σκοράρει.  Είναι δυνατός, στιβαρός, γρήγορος, καταλαβαίνει τα κανάλια. Δεν ήμουν από τους λάτρεις των καναλιών, για αυτό, ήμουν περισσότερο λαθροκυνηγός. Αλλά αυτό που μου αρέσει στον Χάαλαντ είναι ότι είναι παίκτης της παλιάς σχολής. Μένει στην περιοχή και καραδοκεί για να χτυπήσει».

«Ποιος είναι αυτός ο Μίκι Κουίν;»

Εκείνο το καλοκαίρι του 1989 έχοντας υπογράψει αντί 680 χιλιάδων λιρών από την Πόρτσμουθ έκοβε βόλτες στην πόλη και γυρίζοντας προς τη φίλη του, Σίλα, της είπε: «Αγάπη μου, αυτή είναι μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μου. Είναι αυτό για το οποίο προσπαθούσα να πετύχω από τότε που έκανα προπόνηση κλωτσώντας κάθε βράδυ μια μπάλα τένις στον τοίχο». Γρήγορα προσγειώθηκε στην πραγματικότητα, καθώς έπεσε πάνω σε μια ομάδα οπαδών, που ονομαζόντουσαν Boardbusters, οι οποίοι δεν ήταν ευχαριστημένοι με τη διοίκηση της ομάδας. Η Νιουκάστλ μόλις είχε υποβιβαστεί στην Division Two και πολλοί οπαδοί ήταν έτοιμοι να μποϊκοτάρουν τους αγώνες στο «St James ’Park».

Η μεταγραφή του Κουίν δεν άλλαξε το κλίμα, αντίθετα οι οπαδοί συνέχισαν να βρίζουν τους παράγοντες, ενώ τον είχαν υποδεχθεί μ’ ένα πανό στο οποίο ρωτούσαν ευθέως τη διοίκηση της ομάδας: «Who the fuck is Mick Quinn?».

Έδωσε μια ηχηρή απάντηση μπροστά σε 24.482 θεατές απέναντι σε μια Λιντς που είχε στις τάξεις της παίκτες, όπως ο Βίνι Τζόουνς, ο Γκόρντον Στράχαν και ο Τζον Χέντρι. Στο φινάλε του 90λεπτου ο Μίκι είχε κάνει τους αμφισβητίες του να σιγήσουν «ήμουν σαν ένα πιτ μπουλ που τεντώνεται για να σπάσει το λουρί», αναφέρει στην αυτοβιογραφία του με τίτλο: Who Ate All The Pies.

Ο γεννημένος στο Λίβερπουλ, ραδιοφωνικός παραγωγός στο TalkSPORT, με τη δική του εκπομπή το Weekend Breakfast show, βρέθηκε χωρίς ομάδα μέχρι που δέχθηκε ένα απροσδόκητο τηλεφώνημα από τους παράγοντες του ΠΑΟΚ.

Επιλογή χαμηλού κόστους για τη διοίκηση του Θωμά Βουλινού, ο οποίος είχε αποφασίσει να σταματήσει τα περιττά έξοδα, τις μεταγραφές και με την κόντρα του με τους οπαδούς να σιγοβράζει, ο Κουίν ήρθε στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 1995. Οι πρώτες μέρες αποδείχθηκαν αρκετά δύσκολες και έγιναν ακόμη χειρότερες όταν κατά τη διάρκεια του βασικού σταδίου της προετοιμασίας στο Ζίγκεν της Γερμανίας, πληροφορήθηκε με καθυστέρηση το θάνατο του 22χρονου αδερφού του. Τα κακά μαντάτα τα έμαθε δύο μέρες αργότερα, καθώς οι συγγενείς του δεν μπόρεσαν να τον εντοπίσουν στο ξενοδοχείο όπου διέμενε η αποστολή του «Δικεφάλου».

Η χρονιά ξεκίνησε με τον Άρι Χάαν στο τιμόνι, όμως ο Ολλανδός τεχνικός αποχώρησε μετά από έναν έντονο καυγά με τον πρόεδρο της ομάδας και άρχισε το γαϊτανάκι των διαδοχικών αλλαγών, εκείνη την σεζόν υπήρξαν πέντε διαφορετικοί προπονητές στον πάγκο της ομάδας. Ο Άγγλος επιθετικός πρόλαβε τους τρεις (Χάαν, Σαράφης, Κοκότοβιτς) πριν αποχωρήσει τον Φεβρουάριο του ’96 και αποφασίσει να βάλει τέλος στην καριέρα του.

Με την «ασπρόμαυρη» φανέλα κατέγραψε 14 συμμετοχές με 4 γκολ, κανένας δε θυμάται τα τρία τέρματα που πέτυχε στο κύπελλο απέναντι σε Χανιά, Κόρινθο, Κοζάνη, όλοι όμως θυμούνται αυτό που σημείωσε στις 29 Οκτωβρίου του 1995 στο Καυτανζόγλειο κόντρα στον Ηρακλή. Οι «κυανόλευκοι» είχαν προηγηθεί 2-0, μείωσε ο Λαγωνίδης στα μισά του δευτέρου μέρους και το παιχνίδι όδευε προς τη λήξη του, με εκατοντάδες οπαδούς του ΠΑΟΚ να σουλατσάρουν στο ταρτάν πίσω από την εστία προς την πλευρά της Αγίου Δημητρίου.

Ο Σταύρος Σαράφης στο 81ο λεπτό έριξε στο ματς τον Μίκι Κουίν και ο Άγγλος φορ στην πρώτη επαφή με την μπάλα ισοφάρισε με κεφαλιά σε 2-2. Πριν καν προλάβει να τρέξει προς τους οπαδούς για να πανηγυρίσει το γκολ, είχε τρέξει εκείνοι πάνω του!

συντελεστες

Facebook

περισσοτερα σε Football Insider