Η απάντηση στο ποιό είναι το επώνυμο που συναντάμε περισσότερο στην Ελλάδα είναι πανεύκολη. Όλοι έχουμε ανθρώπους με το επώνυμο «Παπαδόπουλος» στην ατζέντα μας! Σε σημείο να δυσκολευόμαστε να ξεχωρίσουμε ποιός είναι ποιός.
Ε, κάτι τέτοιο μπορεί να ισχύει και με τους «Μπακαγιόκο» σε Αφρική και Γαλλία. Η σκούφια της οικογένειας Μπακαγιόκο κρατάει από την Ακτή Ελεφαντοστού και αριθμεί δέκα μέλη. Οι δύο γονείς και τα οκτώ παιδιά τους. Επτά αγόρια και ένα κορίτσι. Απ’ όλους ξεχωρίζει ο Τιεμουέ που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο 14ο διαμέρισμα της γαλλικής πρωτεύουσας.
Βέρος πρωτευουσιάνος, ο Τιεμουέ Μπακαγιόκο, ξεκίνησε την καριέρα του στην περιοχή του Παρισιού. Αρχικά, στην Olympique de Paris, ακολούθησε η CA Paris και στη συνέχεια FC Montrouge, ως μαθητευόμενος ποδοσφαιριστής έπεσε στα βαθιά από νωρίς παίζοντας με τους καλύτερους νέους της περιοχής.
Μεταξύ των Μπακαγιόκο, τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από την οικογένεια. Ο Παριζιάνος και οπαδός της Παρί Σεν Ζερμέν από την παιδική του ηλικία, ο Σουάλιο Μπακαγιόκο (32 ετών σήμερα), έπαιξε μπάλα σε πολλές μικρομεσαίες ομάδες του γαλλικού ποδοσφαίρου, δεν έχανε ούτε έναν αγώνα στη Ligue 1 της Μονακό, τα χρόνια που το μικρό του αδερφάκι, Τιεμουέ, αγωνιζόταν με τη φανέλα της ομάδας από το Πριγκιπάτο.
«Ο Σουαλιό και εγώ δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον», έχει εκμυστηρευτεί ο Τιεμουέ. «Πάντα ήμασταν κοντά. Επιπλέον, σήμερα, βιώνουμε τα ίδια πράγματα. Αν του μιλήσω για μια κατάσταση, θα με καταλάβει αμέσως» και παρότι έφτασε να αγωνίζεται στο υψηλότατο επίπεδο, εξακολουθεί να μιλάει με θαυμασμό για τον μεγάλο αδερφό του.
ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΌΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
«Στην οικογένεια, όλοι περιμέναμε ότι ο Σουάλιο θα μπορούσε να με ξεπεράσει νωρίτερα. Και αφού ξεκίνησε το ποδόσφαιρο πριν από μένα, τον έβλεπα πάντα ως παράδειγμα». Παρόλο που δεν υπάρχει θέμα σύγκρισης ανάμεσά τους, φαίνεται ότι ο μαθητής ξεπέρασε τον δάσκαλό του. «Ελπίζω να παίξω στην ίδια ομάδα με τον αδερφό μου μια μέρα. Είναι μέρος των ονείρων μου», είχε πει, αλλά προς το παρόν δεν έχει συμβεί να συνυπάρξουν οι δύο Μπακαγιόκο στην ίδια ομάδα. Είναι από τις ωραίες στιγμές που ο παππούς τους από την πλευρά της μητέρας τους, Ναμόρι Μπακαγιόκο, πρώην διάσημος δημοσιογράφος από την Ακτή Ελεφαντοστού, σίγουρα θα είχε σχολιάσει με μεγάλη υπερηφάνεια για τη φαμίλια τους.
Από την εποχή που αγωνιζόταν στη Μονακό, όποτε έβρισκε ελεύθερο χρόνο, ο Τιεμουέ ταξίδευε στην πατρίδα των γονιών του για να επισκεφτεί την οικογένειά του και να αφιερώσει λίγο από τον χρόνο του σε ορφανά και στερημένα παιδιά. Σε κάποια διακοπή λόγω Χριστουγέννων συνοδευόμενος από τον μεγάλο του αδερφό, Σουαλιό, συμμετείχε σ’ ένα τουρνουά ποδοσφαίρου για νέους σε ένα υποτυπώδες προπονητικό κέντρο και «μεταμορφώθηκε» σε Άγιο Βασίλη μοιράζοντας δώρα στα παιδιά. «Ήθελα να επενδύσω σε παιδιά της Ακτής Ελεφαντοστού. Ήθελα να δώσω λίγο από τον χρόνο και την ενέργειά μου σε ορφανά ή παιδιά που δεν έχουν αρκετό φαγητό. Σήμερα, έχω μια πολύ καλή ζωή. Όταν έχεις πολλά, είναι σημαντικό να ξέρεις πώς να δίνεις πίσω».
Στα 22 του, προχώρησε χάρη στα όσα άκουσε από έναν πνευματικό, κάτι που του επέτρεψε να ανοιχτεί πιο εύκολα σε όλες αυτές τις ανησυχίες που μερικές φορές μπορεί να «μολύνουν» έναν νεαρό άνδρα που μαθαίνει το ποδόσφαιρο σε ένα μπαγιάτικο και αποστειρωμένο περιβάλλον.
Οταν ήταν περίπου 13 ετών κλήθηκε να διαχειριστεί το ενδεχόμενο του πρόωρου τερματισμού της καριέρας του που από τότε προδιαγράφονταν «μεγάλη», καθώς τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι και έμεινε εκτός δράσης για περίπου 8 μήνες.
Ωστόσο επέστρεψε γερός και παρότι δεν τον δέχθηκαν στο ΙINF Clairefontaine όπου και δοκιμάστηκε για μερικές ημέρες (σ.σ. πρόκειται για ακαδημία ποδοσφαίρου που λογίζεται ως elite και λειτουργεί υπό την επίβλεψη της γαλλικής ομοσπονδίας) κάτι που για καιρό «κουβάλαγε» μέσα του και προς στιγμήν τον επηρέασε ψυχολογικά. Ήταν το πρώτο σοκ. Απορρίφθηκε οριακά: «Ήταν μια τεράστια απογοήτευση. Στόχευα στο να μείνω στην INF περισσότερο από οτιδήποτε άλλο και είδα αυτό το όνειρο να φεύγει μέσα από τα χέρια μου. Αλλά ήξερα πώς να μείνω δυνατός και να ανακάμψω», εξηγεί ο Γαλλο-Ιβοριανός.
Σηκώνοντας ξανά το κεφάλι, ο Τιεμουέ Μπακαγιόκο ήξερε επίσης πώς έπρεπε να μείνει δυνατός όταν υπέστη ένα σοβαρό τραυματισμό (κάταγμα περόνης και κνήμης) βλέποντας πολλούς συλλόγους να απομακρύνονται. Παρόλα αυτά, τα ραντάρ της Ρεν παραμέναν στραμμένα στον νεαρό μέσο και τελικά, εν έτη 2008, τον φώναξαν στην προετοιμασία της ομάδας: «Είναι ένα κομβικό στάδιο στη ζωή μου. Έφυγα από το σπίτι για πρώτη φορά, πάντα αυτά τα ξεκινήματα ήταν δύσκολα. Αλλά ήξερα πώς να αφήσω το στίγμα μου, να κάνω αυτό που ήθελε η θέση μου στο γήπεδο και να περάσω υπέροχα χρόνια», εξηγεί ο νέος άσος του ΠΑΟΚ με σχεδόν νοσταλγικό τόνο.
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΡΕΝ
Στη Ρεν, ο νεαρός παίκτης εκπαιδεύεται από καταξιωμένους προπονητές. Ο Γιανίκ Μενού, ο Φρανκ Χάις, ο Ζουλιέν Στεφάν και ο Ρεζί Λε Μπρι: «Συχνά λέω ότι είχα τους καλύτερους δυνατόν προπονητές. Τους καλύτερους στη Γαλλία {…} Να θυμηθώ τις ομιλίες του Regis, οι αναλύσεις πριν και μετά τον αγώνα, η προπόνησή του… Ο λόγος του ήταν ευθείς και «μυρίζει» ποδόσφαιρο. Είναι απόλαυση να το ακούς σε καθημερινή βάση», θυμάται ο Τιεμουέ.
Ξέχωρα από το τακτικό κομμάτι εκείνο που πλέον έκανε «μπαμ» στον Μπακαγιόκο ήταν η σωματοδομή του, αφού στα χρόνια της εφηβείας πήρε όγκο και παράλληλα ανέπτυξε μεγάλη ταχύτητα.
Αφού πέρασε το κατώφλι των επιλογών με τις γαλλικές ομάδες νέων (U16, U18, U19 μετά U20 και Espoirs), έπαιξε τον πρώτο του αγώνα στη Ligue 1 σε ηλικία 19 ετών, εναντίον της Εβιάν. Στη συνέχεια κέρδισε σε ωριμότητα και καθιερώθηκε ως βασικός στη Ρεν. Όλα τα βλέμματα στρέφονται προς το μέρος του.
Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΕΖΟΝ ΤΗΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ ΤΟΥ
Οι οικονομικά εύρωστοι της Γαλλίας – και όχι μόνο αφού τα τότε δημοσιεύματα έκαναν λόγο πως βρίσκονταν στο «στόχαστρο» και της Λίβερπουλ – άρχισαν και εύλογα να «ψάχνονται» για χάρη του και η Μονακό ήταν εκείνη που «κέρδισε» τη σχετική κούρσα.
Το καλοκαίρι του 2014, ο Γάλλος διεθνής εντάχθηκε στη Μονακό και τον γαλαξία των αστέρων της (Φαλκάο, Μαρσιάλ, Καράσκο, Μπαπέ κ.λπ.). πληρώντας 8 εκατομμύρια ευρώ στη Ρεν. όταν και τον απέκτησε έναντι ενός ποσού που υπολογίζονταν τότε στα 8 εκατομμύρια ευρώ.
Το ντεμπούτο του όμως ήταν… καταστροφικό, αφού ο Λεονάρντο Ζαρντίμ τον ξεκίνησε μεν βασικό στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος κόντρα στη Λοριάν, όμως στο ημίωρο τον αντικατέστησε για λόγους τακτικής σε ένα παιχνίδι που το club του ηττήθηκε τελικά με 2-1.
Εκεί, ανακάλυψε το Champions League, με αποκορύφωμα ένα γκολ στον προημιτελικό κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι και στη συνέχεια με έναν τίτλο του Πρωταθλητή Γαλλίας την σεζόν 2016-17. «Αυτή η συνάντηση με τη Σίτι είναι μια εξαιρετική ανάμνηση. Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τους Αγκουέρο, Ντε Μπρούιν, Νταβίντ Σίλβα, Γιάγια Τουρέ… Μια ομάδα με προπονητή τον Πεπ Γκουαρδιόλα! Και μετά από μια φανταστική εμφάνιση πήραμε την πρόκριση στα προημιτελικά του Champions League. Στη συνέχεια αποκλείσαμε την Ντόρτμουντ πριν πέσουμε πάνω στη Γιουβέντους. Αυτή η σεζόν είναι η καλύτερη της καριέρας μου», παραδέχεται.
ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ Ο ΓΙΑΓΙΑ ΤΟΥΡΕ
Στο Πριγκιπάτο, ο Τιεμουέ Μπακαγιόκο απέκτησε ένα διεθνές ανάστημα παίζοντας δίπλα στον Φαμπίνιο. Ισως και να παρασύρθηκε λίγο ως παιδί που ήταν – μην το ξεχνάμε αυτό – όταν βρέθηκε στο φαντασμαγορικό Μόντε Κάρλο και κάπου απώλεσε τον προσανατολισμό του, ενώ τον… πήγε πίσω και ένας τραυματισμός που τον ταλαιπώρησε στο γόνατο. Ωστόσο από το 2016 όλα άλλαξαν μέσα του και πήρε σημαντικές αποφάσεις.
Μετακόμισε σε νέο σπίτι, ποιο «μαζεμένο» από το σούπερ λουξ που έμενε μέχρι πρότινος και παράλληλα έπαψε να κυκλοφορεί με μία ροζ Πόρσε που κέντριζε όλα τα βλέμματα, αφού την έβαψε μαύρη. Αυτό ήταν. Ο διακόπτης γύρισε, ήταν πια συγκεντρωμένος 100% στο ποδόσφαιρο και αυτό αποτυπώθηκε ανάγλυφα εντός του γηπέδου.
Στη συνέχεια, έγινε η τρίτη πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της Τσέλσι. και έναντι 45 εκατομμυρίων ευρώ αφίχθηκε στο Λονδίνο. Το 2017/18 «έτρεξε» μία γεμάτη σεζόν στο νησί καθώς φόρεσε τη φανέλα των «μπλε» σε 46 ματς και μεταξύ άλλων ήταν βασικός στον τελικό του Κυπέλλου όπου επικράτησαν 1-0 της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Ωστόσο το καλοκαίρι μετά το φινάλε εκείνης της περιόδου τον βρήκε σε… άλλες πολιτείες. Πιο συγκεκριμένα στην Ιταλία, καθώς παραχωρήθηκε δανεικός στη Μίλαν που για χάρη του κατέβαλε στους Αγγλους «ενοίκιο» 5 εκατομμυρίων και παράλληλα διατηρούσε οψιόν απόκτησής του ύψους 35 «χαρτιών».
Πέρασε μια σεζόν εκεί υπό τις εντολές του Τζενάρο Γκατούζο, πριν επιστρέψει λίγα χρόνια αργότερα στους «ροσονέρι» και κατακτήσει το πρωτάθλημα: «Είχα την ευκαιρία να παίξω σε εξαιρετικούς συλλόγους. Μονακό, Τσέλσι, Μίλαν, Νάπολi… Να αντιμετωπίσω τους μεγαλύτερους παίκτες του πλανήτη», θυμάται με ευγνωμοσύνη απέναντι στο ποδόσφαιρο.
Για τον Τιεμουέ έμπνευση και μεγάλο ποδοσφαιρικό πρότυπο αποτελεί ένας ποδοσφαιριστής που έχει περάσει από τα μέρη μας, ο Γιάγια Τουρέ, όπως έχει ομολογήσει σε παλαιότερη συνέντευξή του αναφερόμενος στον πρώην μέσο του Ολυμπιακού.
«Ο Γιάγια Τουρέ ήταν δεδομένα το μεγάλο ποδοσφαιρικό πρότυπό μου και η έμπνευσή μου! Όταν ήμουν μικρός έπαιζα στην θέση του Ροναλντίνιο αλλά εκτός από εκείνον είδωλό μου είχα και τον Γιάγια Τουρέ», είχε πει για τον συμπατριώτη του.
Ο ΠΑΟΚ ΚΑΙ Η ΦΑΝΕΛΑ ΜΕ ΤΟ Νο. 14
O ΠΑΟΚ θα γίνει ο έβδομος σταθμός της καριέρας του Γάλλου, με καταγωγή από την Ακτή Ελεφαντοστού, ποδοσφαιριστή.
Στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του 30χρονου χαφ τον βλέπουμε να αγωνίζεται με το Νο14 στην πλάτη, λόγω της γειτονιάς που γεννήθηκε που είναι το «14ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού».
Ετσι τιμά την περιοχή του, ενώ και στις λίγες περιπτώσεις που είχε φανέλα με άλλον αριθμό εκείνος παρέπεμπε συνήθως σε αυτό. Π.χ. το 2021/22 στη Μίλαν πήρε το «41», το 2015/16 στη Μονακό το «7» και το 2013/14 στη Ρεν το «34» .
Βέβαια στον ΠΑΟΚ το «14» φορά ο… μεγάλος Αντρίγια Ζίβκοβιτς και έτσι εκείνος επέλεξε το «8».
Πάντως «φωνάζει» πως είναι ο αγαπημένος του αριθμός.
Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΜΙΛΑΝΟ
Πριν από δύο καλοκαίρι, τον Ιούλιο του 2022, ο Τιεμουέ Μπακαγιόκο έπεσε «θύμα» ενός όχι και τόσο τυπικού ελέγχου της ιταλικής αστυνομίας έξω από το κέντρο του Μιλάνου.
Ορισμένοι περαστικοί κατέγραψαν μέρος των όσων συνέβησαν στα κινητά τους και αφού οι ένστολοι προχώρησαν σε σωματική έρευνα στη συνέχεια τον αναγνώρισαν και τον άφησαν να φύγει.
Αναζητώντας τον δράστη ενός πυροβολισμού, που είχε σημειωθεί την προηγούμενη μέρα στη γύρω περιοχή, η αστυνομία σταμάτησε για έλεγχο τον Γάλλο ποδοσφαιριστή. Ο έλεγχος δεν ήταν και τόσο τυπικός, καθώς ένας αστυνομικός σήκωσε το όπλο του και το έστρεψε προς την πλευρά του ίδιου και του φίλου του! Ο Τιεμουέ παραδέχτηκε ότι φοβήθηκε για τη ζωή του και κατήγγειλε τον κίνδυνο της σωματικής ακεραιότητάς του από την ιταλική αστυνομία.
«Στο βίντεο που δημοσιεύτηκε στα κοινωνικά δίκτυα, δεν βλέπετε τα πάντα», διευκρίνισε ο Γάλλος μέσος. «Αυτό ήταν το πιο ήρεμο μέρος όλων όσων συνέβησαν. Βρέθηκα με το όπλο ένα μέτρο από μένα, στην πλευρά του παραθύρου του συνοδηγού. Σαφώς θέτουν τη ζωή μας σε κίνδυνο, ανεξάρτητα από τους λόγους που το έκαναν».
Η αστυνομία της Λομβαρδίας ανακοίνωσε ότι ήταν λάθος και ότι οι αστυνομικοί το κατάλαβαν την ίδια στιγμή. «Το να κάνω λάθος είναι ανθρώπινο, δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό. Από την άλλη πλευρά, ο τρόπος και η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε μου δημιουργεί πρόβλημα. Νομίζω ότι προχώρησε περισσότερο από όσο έπρεπε. Γιατί δεν έκαναν απλώς έναν τυπικό έλεγχο, ζητώντας τα χαρτιά του οχήματος, και του οδηγού…», είχε πει.
συντελεστες
