H εθνική ομάδα κολύμβησης επέστρεψε από την Ντόχα και το 21ο παγκόσμιο πρωτάθλημα υγρού στίβου κουβαλώντας στις αποσκευές της ένα χάλκινο μετάλλιο, μια τέταρτη θέση, τρεις πέμπτες, τρεις έκτες, μια έβδομη, μια όγδοη, εννέα τελικούς, αλλά και πέντε ολυμπιακές προκρίσεις, και οκτώ πανελλήνια ρεκόρ.
Ο Απόστολος Χρήστου ήταν το κεντρικό πρόσωπο στην αίθουσα αφίξεων του αεροδρομίου, με την οικογένειά του αλλά και φίλους του να βρίσκονται στο αεροδρόμιο να τον υποδεχθούν και να τον αποθεώσουν για την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στα 100μ. ύπτιο, το πρώτο της καριέρας του στη διοργάνωση.
«Τα κατάφερα τελικά μετά από πολλά χρόνια προσπάθειας. Είχα φτάσει κοντά στην κατάκτηση μεταλλίου και στα δυο τελευταία παγκόσμια πρωταθλήματα, οπότε ήταν μια λύτρωση για μένα. Ήταν ο κύριος στόχος μου όλης της καριέρας» δήλωσε ο αθλητής του Παναγιώτη Βελέντζα στην ιστοσελίδα της ΚΟΕ.
Και συμπλήρωσε: «Το χρυσό στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα παραμένει πολύ ψηλά καθώς είχα σημειώσει σπουδαίο πανελλήνιο ρεκόρ, μέσα σε μια πολύ ανταγωνιστική κούρσα. Τώρα δεν βρισκόμουν στην καλύτερή μου κατάσταση αλλά στον τελικό δεν παίζει ρόλο μόνο αυτό, αλλά πώς είναι η κατάσταση όλου του αγώνα.
Βρέθηκα σε μια πολύ καλή στιγμή και κατέκτησα το μετάλλιο που βεβαίως είναι πλέον μια πολύ μεγάλη στιγμή στη καριέρα μου.Το ευρωπαϊκό στο Βελιγράδι (10-23 Ιουνίου) δεν θα αποτελέσει στόχο, αλλά μια πολύ καλή ευκαιρία να δω τη κατάσταση που θα βρίσκομαι εκείνο το καιρό. Είναι κοντά στους Ολυμπιακούς Αγώνες και θα αποτελέσει πολύ καλό τεστ. Στο Παρίσι θέλω να είμαι στη καλύτερη δυνατή κατάσταση».
Το 21ο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ντόχα θα παραμείνει ανεξίτηλα χαραγμένο στο μυαλό της Νόρας Δράκου και της Άννας Ντουντουνάκη, για διαφορετικούς λόγους. Τόνισαν στην ιστοσελίδα της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας:
Νόρα Δράκου: «Πολύ γλυκιά αυτή η επιστροφή. Ένα πολύ όμορφο παγκόσμιο πρωτάθλημα για εμένα, μετά από πολλά χρόνια έκανα ένα πρωτάθλημα που είχα δουλέψει σκληρά και μου άξιζε. Πήραμε τη πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που ήταν ο βασικός μου στόχος με την καταπληκτική ομάδα στην μεικτή 4Χ100μ μεικτή, που έφτασε στην 11η θέση στον κόσμο και γιατί να μην μπει και τελικό στο Παρίσι. Ήρθε και ο τελικός στα 50μ ύπτιο μετά από εννέα χρόνια. Ήταν κάτι το ιδανικό, που το χάρηκα και για πρώτη φορά απόλαυσα τόσο πολύ έναν τελικό. Και ένα πανελλήνιο ρεκόρ, μην το ξεχνάμε. Ξεκίνησα με το μυαλό ότι θα λάβω μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2012 και μετά θα σταματήσω, τώρα ότι βρίσκομαι εδώ στα 32 μου και σας μιλάω για τους 4ους Ολυμπιακούς Αγώνες που ετοιμάζομαι να λάβω μέρος, δεν ήταν στα σχέδια μου. Η ζωή όμως το αποφάσισε…Μόνο όταν φύγω από τη πισίνα θα καταλάβω τί έχει συμβεί και τί έχω καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια. Είμαι πολύ χαρούμενη και περήφανη που παρά τις δυσκολίες παραμένω σε υψηλό επίπεδο».
Άννα Ντουντουνάκη:«Έζησα τρεις τελικούς, που δεν μου έχει ξανασυμβεί σε παγκόσμιο. Χαίρομαι που όλα αυτά έγιναν στην αρχή της ολυμπιακής χρονιάς. Είμαι ευχαριστημένη, αλλά έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και παραμένουμε στον αγώνα. Ο κάθε αγώνας είναι ένας στόχος για να γίνει το επόμενο βήμα. Δείχνει τη δουλειά που έχεις κάνει, τί χρειάζεται να διορθώσεις, σου δίνει κάποια πράγματα. Σε κάθε αγώνα πηγαίνεις με τα δεδομένα που έχεις. Η χρονιά ξεκίνησε με πολύ έντονο συναγωνισμό και νομίζω πως μόνο καλό μου έκανε».
συντελεστες
