Ακολουθηστε μας

Football Insider

«Πως μας ενώνει και πως μας δονεί του Διακογιάννη η φωνή…»

Ο κορυφαίος όλων ο χαρισματικός Γιάννης Διακογιάννης δεν είναι πια μαζί μας. Η φωνή του σίγησε το πρωί της Τρίτης και ο ελληνικός αθλητισμός θρηνεί για την απώλεια του δάσκαλου της δημοσιογραφίας.

Γεννημένος στις 4 Ιανουαρίου του 1931, ο κορυφαίος σπορτσκάστερ συμπλήρωσε τον περασμένο Ιανουάριο τα 91 έτη ζωής και η φωνή του πάντα θα συνοδεύει τις αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων.

Γεννήθηκε στη Αθήνα όπου και ασχολήθηκε με τον αθλητισμό από την εφηβική ηλικία, με ιδιαίτερη αδυναμία στον στίβο. Σπούδασε μουσική στη Γαλλία, όμως τελικά τον κέρδισε η δημοσιογραφία. Κάλυψε με ανταποκρίσεις του πάρα πολλές κορυφαίες διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων Παγκόσμια Κύπελλα ποδοσφαίρου (ξεκινώντας από αυτό του 1954 στην Ελβετία και τερματίζοντας με αυτό του 1998 στη Γαλλία), διεθνείς αγώνες και παγκόσμια πρωταθλήματα στίβου, τελικούς αγώνες διασυλλογικών ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών διοργανώσεων, «έχω μεταδώσει 31 τελικούς του Champions League, από το 1969 που έκανα την πρώτη αναμετάδοση, Μίλαν-Αγιαξ, 4-1. Το 2000 ήταν η τελευταία στο Παρίσι, Ρεάλ – Βαλένθια, 3-0», είχε πει.

Το 2004 υπήρξε σχολιαστής στους αγώνες της Εθνικής ομάδας  στο Euro της Πορτογαλίας όταν και το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα κατέκτησε το τρόπαιο.

Η «Αθλητική Κυριακή»

Από το Σεπτέμβριο του 1966 έως το 1983 ήταν ο βασικός παρουσιαστής της εβδομαδιαίας αθλητικής τηλεοπτικής εκπομπής «Αθλητική Κυριακή» (αρχικά «Αθλητικά Νέα»), ενώ το Σεπτέμβριο του 1969 είχε παρουσιάσει το 9ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Αθλητισμού, που διεξήχθη στο Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και αποτέλεσε την πρώτη μετάδοση αγώνων στίβου από ελληνικό τηλεοπτικό συνεργείο.

Στα νιάτα του ήθελε να γίνει μουσικός.  «Η μητέρα μου έπαιζε ωραίο πιάνο, είχαμε πιάνο στο σπίτι, και ο παππούς μου ο Γάλλος, που ήταν χρυσοχόος, έπαιζε ακόμα και άρπα. Είχα αρχίσει να παίζω πιάνο με τη βοήθεια της μητέρας μου, έκανα μαθήματα, με την κυρία Σακελλαρίου _που ήταν συγγενής του Αττίκ. Το ΄42, στην Κατοχή, πεθαίνει ο μπαμπάς από καρκίνο στον εγκέφαλο. Ημουν έντεκα ετών. Αναγκάστηκε η μητέρα μου να πουλήσει το πιάνο κι ένα οικόπεδο που της είχε αφήσει ο μπαμπάς. Μου είπε ότι δεν είχαμε λεφτά για να συνεχίσω. Σιγά-σιγά μπήκα στον αθλητικό χώρο. Οταν γύρισα από τη Γαλλία δούλεψα στην εφημερίδα “Ελευθερία” του Κόκκα, στην Πανεπιστημίου και στην “Αθλητική Ηχώ”», θυμάται σε μια συνέντευξη του πριν από τέσσερα χρόνια στην iefimerida.

Όταν ξεκίνησε τα αθλητικά ήταν ένα μονόστηλο στις εφημερίδες, αλλά όπως έγραψε τον περασμένο Ιανουάριο ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος, με αφορμή τα 91α γενέθλια του Διακογιάννη : «το βασικότερο που άφησε παρακαταθήκη στον χώρο ήταν η απενοχοποίηση του αθλητικού συντάκτη ο οποίος πριν από αυτόν αντιμετωπιζόταν ως παρείσακτος από τους υπόλοιπους δημοσιογράφους…».

 

συντελεστες

Facebook

περισσοτερα σε Football Insider