Σε πένθος βυθίστηκε η οικογένεια του Άρη στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του Θέμη Κατριού, του σπουδαίου καλαθοσφαιριστή που έγραψε ιστορία με την κιτρινόμαυρη φανέλα.
Την θλιβερή είδηση έκανε γνωστή ο Χάρης Παπαγεωργίου. Ο Θέμης Κατριός έπαιξε στον Άρη από το 1961 μέχρι το 1975 μαζί με άλλους θρύλους του μπασκετικού Άρη.
«Τι θλιβερή είδηση από τον Χάρη Παπαγεωργίου πρωί.. καλό σου ταξίδι Θέμη Κατριέ.. συμπαίκτη και επιστήμονα.. σου χρωστάμε για όσα μας δίδαξες μέσα και έξω από τα γήπεδα.. άσβηστες θα μείνουν οι μνήμες μέχρι να ξανασυναντηθούμε !!», έγραψε ο Βαγγέλης Αλεξανδρής.
Ο Κατριός, εκτός από εμβληματικός μπασκετμπολίστας, ήταν ψυχίατρος, ψυχαναλυτής και πρόεδρος της Βορειοελλαδικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας με τεράστια γνώση και διακρίσεις σε ολόκληρη τη χώρα.
H συλλυπητήρια ανακοίνωση της ΚΑΕ Άρης
Η ΚΑΕ ΑΡΗΣ εκφράζει τη θλίψη της για τον θάνατο του Θέμη Κατριού.
Ο Θέμης Κατριός τίμησε τη φανέλα του ΑΡΗ από το 1961 έως το 1972 και από το 1973 έως το 1975 και βοήθησε την ομάδα να πραγματοποιήσει πολύ καλές πορείες στο πρωτάθλημα. Εκτός από καλός παίκτης, ο εκλιπών ήταν ένας ιδιαίτερα σεβαστός επιστήμονας και διετέλεσε πρόεδρος της Βορειοελλαδικής Ψυχαναλυτικής Εταιρίας.
Η ΚΑΕ ΑΡΗΣ εκφράζει τα θεαμά συλλυπητήριά της στην οικογένεια και τους οικείους του Θέμη Κατριού. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάζει…
Το κείμενο του Σωτήρη Θεολογίδη για την σελίδα των βετεράνων
Ο ΘΕΜΙΣ ΑΣΤΟΧΗΣΕ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΟΥΤ
Τον αποκαλούσαμε ο «παίκτης με τα μηδέν λάθη». Και αυτό ακριβώς ήταν. Όταν η μπάλα έφτανε σ΄αυτόν, συνήθως μετά από ένα «μπάσιμο» του «ξανθού», το χέρι του, «αλφάδι», την έστελνε κατευθείαν στο «πλεχτό».
Δυστυχώς, όμως, ακόμη και αν λέγεσαι, Θέμις Κατριός κάποτε κουράζεσαι και ο αντίπαλος σε «μπλοκάρει». Όχι πως δεν το πάλεψε. Τα δύο τελευταία χρόνια νίκησε ακόμη και τον καρκίνο. Τον «ψυχανάλυσε» και τον έστειλε αδιάβαστο. Αλλά η καρδιά του είχε κουραστεί και σταμάτησε να χτυπάει χθες το πρωί.
Όλοι εμείς που τον θαυμάσαμε στο ανοιχτό γήπεδο της ΧΑΝΘ από το εφηβικό πρωτάθλημα του 1960 -61 δεν ξεχνάμε από πού ξεκίνησε και που έφθασε. Πρώτα με την φανέλα του ΒΑΟ ξυπνώντας το ενδιαφέρον του Ανέστη Πεταλίδη που φρόντισε να τον εντάξει σε μια ομάδα που είχε χάσει τα περισσότερα από τα μεγάλα της αστέρια και ξεκινούσε σχεδόν από την αρχή. Με βάση την δική της πρωταθλήτρια εφηβική ομάδα. Με τους Τσαβδάρογλου, Τσιτούρα, Ιωαννίδη, Χατζόπουλο κ.α. Που ρίχθηκαν αμέσως στα βαθιά για να αντέξουν τις συνθήκες της πιο ανταγωνιστικής περιόδου του ελληνικού μπάσκετ.
Ο Θέμις ήταν από τους πρωταγωνιστές σε πανελλήνιο επίπεδο. Στο εθνικό πρωτάθλημα του 1963 που έγινε στην Αθήνα αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της ομάδας του, πετυχαίνοντας 37 πόντους στην νίκη του Άρη επί του Ηρακλή (80-76) και 24 πόντους στην ήττα των “κίτρινων” από τον Πανελλήνιο (93-75). Το 1963-64, ο Άρης κατέλαβε την πέμπτη θέση, με τον Θέμη να πετυχαίνει διψήφιο αριθμό πόντων σε 16 από τους 18 αγώνες.
Τις δύο επόμενες χρονιές, οι “κίτρινοι” αναδείχθηκαν δευτεραθλητές Ελλάδας, χάνοντας τον τίτλο του 1966 στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, όπου ηττήθηκαν εκτός έδρας από την ΑΕΚ. Ακολούθησαν δύο σεζόν όπου η ομάδα του Ανέστη Πεταλίδη κατέκτησε την τρίτη θέση, όπως και δύο ακόμη που αναδείχθηκε τέταρτη. Αποτέλεσε βασικό στέλεχος της ομάδας μέχρι το 1972, επανερχόμενος το 1973-74, όταν ο Άρης με προπονητή τον Φαίδωνα Ματθαίου κατέλαβε την 3η θέση. Αν ήταν λίγο ψηλότερος και Αθηναίος θα ήταν μόνιμο στέλεχος της Εθνικής.
Το μπάσκετ δεν ήταν η μοναδική του αγάπη. Το πάθος του ήταν η Ιατρική και διαφυγή του το χιούμορ. Όταν πριν πάρει ακόμη το πτυχίο του κάποιοι προσπαθούσαν να εκμαιεύσουν μια δωρεάν ιατρική συμβουλή, απαντούσε ψύχραιμα : «Το πράγμα θα δείξει». Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών έκανε το μεταπτυχιακό του στο Λονδίνο όπου ειδικεύτηκε στην ψυχανάλυση.
Εκεί γνώρισε και παντρεύτηκε την γυναίκα του, Νταϊάνα, με την οποία απέκτησαν δύο κόρες, την Σταματία και την Αλίκη. Η πρώτη έχει ειδικευτεί στους υπολογιστές και η Αλίκη ακολούθησε σπουδές κινηματογράφου. Όπως μου θυμίζει αυτή την στιγμή, συγκινημένος, ο Λευθέρης Χατζόπουλος υπήρξαν πέντε χρόνια συμπαίκτες και στον «Ηφαιστο». Με τον Θέμη είχαμε διατηρήσει επαφή και συζητούσαμε για την ωραία εκείνη εποχή της νιότης μας. Η απώλεια του μας κάνει σίγουρα φτωχότερους. Τα πιο θερμά συλλυπητήρια μου στους δικούς του, στους συμπαίκτες και στους φίλους του.
συντελεστες
