Για τον ίδιο και την πορεία του ως άνθρωπος μίλησε ο Στέφαν Σβαμπ στην «Hurriyet», η οποία επικοινώνησε μαζί του όταν και άνθρωποι της τουρκικής εφημερίδας πρόσεξαν πως είχε αγκαλιά τον μικρό Γιαννάκη, στο πρόσφατο ματς του ΠΑΟΚ με τον Πανσερραϊκό στην Τούμπα.
Αναλυτικά τα όσα είπε:
Για τη φετινή πορεία του ΠΑΟΚ: «Είναι μια συναρπαστική σεζόν, γιατί δεν θυμάμαι άλλη φορά στην Ελλάδα να διεκδικούν τέσσερις ομάδες το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Ολα είναι πιθανά και δεν υπάρχουν φαβορί. Εχουμε τεράστιο κίνητρο ως ΠΑΟΚ και παλεύουμε για το πρωτάθλημα. Παλαιότερα χάσαμε δύο τελικούς Κυπέλλων και φέτος θέλουμε να πάρουμε ‘εκδίκηση’ και να κερδίσουμε τρόπαια. Επίσης όλα είναι πιθανά και στο Conference, αλλά υπάρχει ακόμα αρκετός δρόμος. Είμαστε χαρούμενοι που συνεχίζουμε και την άνοιξη στην Ευρώπη».
Για τον ίδιο και την κοινωνική του παρουσία: «Συνεισφέρω οικονομικά στο αθλητικό κομμάτι για άτομα με ειδικές ανάγκες στην Αυστρία κάθε χρόνο. Υπάρχει ένας απίστευτος αριθμός ανθρώπων με ισχυρή θέληση που αντιμετωπίζουν αυτό το κομμάτι με πολύ θετικό τρόπο. Για εμένα είναι πρότυπα αυτοί οι άνθρωποι. Ως εκ τούτου, είμαι ανοιχτός σε κάθε είδους υποστήριξη για άτομα με ειδικές ανάγκες.
Ο ΠΑΟΚ ως σύλλογος παίρνει συχνά πρωτοβουλίες σε τέτοια θέματα και θεωρώ πως είναι κάτι που πρέπει να τυγχάνει ολοένα και μεγαλύτερης προσοχής. Με αυτόν τον τρόπο, περισσότεροι άνθρωποι θα ενθαρρύνονται να κάνουν κάτι καλό. Νομίζω ότι γενικά επηρεάζομαι από την ιστορία της ζωής μου. Τα αδέρφια μου ήταν πάντα πρότυπα για μένα. Πήραμε καλή παιδεία από την οικογένεια μας και μεγαλώσαμε με έναν τρόπο που μας έμαθε να τους σεβόμαστε όλους. Σκέφτομαι χωρίς παρωπίδες και δεν περιορίζω τον τρόπο σκέψης μου. Ξέρω τι συμβαίνει στον κόσμο και πώς νιώθουν οι άλλοι άνθρωποι. Οπότε προσπαθώ να βοηθάω όπου μπορώ.
Ο μικρός Γιάννης και η οικογένειά του είναι μόνιμοι φιλοξενούμενοι στο γηπέδου μας. Ο ΠΑΟΚ είναι ένας σύλλογος πολύ ανοιχτός στους φιλάθλους του. Εμείς οι ποδοσφαιριστές από την πλευρά μας χαιρόμαστε όταν μπορούμε να χαρίσουμε ένα χαμόγελο: Το να τους υπογράψουμε αυτόγραφα, να βγούμε φωτογραφίες μαζί τους είναι κάτι απλό και ωραίο. Συμφωνήσαμε με την οικογένεια του Γιάννη να δημιουργήσουμε μια όμορφη στιγμή για αυτόν. Νομίζω ότι ήταν μεγάλη έκπληξη για το παιδί όταν τον έβαλα στο γήπεδο με όλους τους παίκτες».
Για την αγκαλιά του με τον Γιαννάκη και τις δικές του ευαισθησίες: «Ημουν πολύ μικρός όταν πέθανε ο αδερφός μου και αυτό επηρέασε περισσότερο τα άλλα δύο μεγαλύτερα αδέρφια μου παρά εμένα. Δεν μπορούσα να καταλάβω ακόμα τι συνέβαινε, αλλά ήμασταν εκεί ο ένας για τον άλλον. Επίσης, όταν πέθανε ο πατέρας μου, που ήταν πολύ λυπηρό γιατί είχε μόλις είχε συνταξιοδοτηθεί και ήθελε κυρίως να παρακολουθήσει περισσότερους αγώνες ποδοσφαίρου μαζί μου. Η υποστήριξη της συζύγου μου με βοήθησε πολύ σε αυτή τη διαδικασία. Ταυτόχρονα, ο πατέρας μου ήταν ένα κίνητρο για μένα να γίνομαι καλύτερο γιατί, αν ζούσε, θα επέμενε να επικεντρωθώ αποκλειστικά στο ποδόσφαιρο και να γίνω καλύτερος».
Για το ότι είναι ένας συναισθηματικός άνθρωπος: «Τα συναισθήματα είναι πολύ σημαντικά στον αθλητισμό, δεν μπορείς χωρίς αυτά. Αλλά είναι επίσης απαραίτητο να μπορούμε να τα αντιμετωπίζουμε και να μην μας κυριεύουν. Είμαι παίκτης ομάδας κα δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να παρακινούμε ο ένας τον άλλον. Ειδικά το να παίζεις σε γεμάτα γήπεδα σε επηρεάζει πολύ. Το θερμό κοινό σε… ανεβάζει και αυτό συμβαίνει στον ΠΑΟΚ. Δεν έχει σημασία αν κερδίζεις ή χάνεις για να σε υποστηρίξουν. Στόχος είναι να μπορείς να κάνεις ευτυχισμένους πολλούς ανθρώπους με τις νίκες και αυτό είναι το κίνητρο μας».
Για το μέλλον του: «Σίγουρα θα συνεχίσω να κάνω χειμερινά σπορ και να παίζω ποδόσφαιρο, αλλά μόνο για χόμπι. Επίσης φέτος πήρα και το μεταπτυχιακό μου στο Sports marketing and management. Ο επόμενος μου στόχος είναι να γίνω προπονητής. Ωστόσο, είμαι ανοιχτός σε όλα και θα δεχτώ ό,τι φέρει το μέλλον. Θέλω όμως να είμαι έτοιμος για όλα για να έχω αρκετές ανοικτές πόρτες».
