Ακολουθηστε μας

Backstage

FA Cup: Ο τελικός της ζωής μας (videos)

Οι δύο ομάδες του Μάντσεστερ διεκδικούν σε μια ώρα (17:00) το τρόπαιο που έχει σημαδέψει τη νιότη όλων των φίλων του ποδοσφαίρου

Ποιος από όσους αγαπούν το ποδόσφαιρο δεν έχει σταθεί κάποιο Σάββατο απόγευμα μπροστά στην τηλεόραση προκειμένου να παρακολουθήσει τον τελικό της αρχαιότερης διοργάνωσης στον κόσμο; Από το παλιό «Γουέμπλεϊ» με σήμα κατατεθέν τους δύο πύργους του, την παρένθεση του «Μιλένιουμ» στην Ουαλία και την επιστροφή στον νέο υπερσύγχρονο ναό των Αγγλων. Από την ασπρόμαυρη εικόνα της ΕΡΤ, μέχρι αυτή της ψηφιακής ανάλυσης των συνδρομητικών καναλιών, από την Βασίλισσα Ελισάβετ που κατέβαινε στον αγωνιστικό χώρο για να χαιρετήσει τους παίκτες, μέχρι τις μεγάλες εκπλήξεις που μας επεφύλασσαν τα αουτσάιντερ, ο τελικός του Κυπέλλου Αγγλίας έχει σημαδέψει ανεξίτηλα την ποδοσφαιρική μας νιότη.

Φέτος το τρόπαιο θα διεκδικήσουν οι δύο ομάδες του Μάντσεστερ. Η ήδη πρωταθλήτρια Σίτι, απέναντι στην Γιουνάιτεντ που θα παλέψει όχι μόνο για το Κύπελλο, αλλά και για μην αφήσει τη «μισητή» συμπολίτισσα να φτάσει στο πολυπόθητο treble, αφού οι «πολίτες» είναι και στον τελικό του Champions League και μάλιστα το απόλυτο φαβορί απέναντι στην Ιντερ.

Οσο και αν φαίνεται απίστευτο για έναν θεσμό που έχει ξεκινήσει από το 1872, αυτή είναι η πρώτη φορά που Σίτι και Γιουνάιτεντ θα βρεθούν αντιμέτωπες στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Οι «κόκκινοι διάβολοι» μετρούν 12 κατακτήσεις, δύο λιγότερες από την Αρσεναλ που έχει τις περισσότερες, ενώ η Σίτι έχει μόλις έξι, όσες η Νιουκάστλ και η Μπλάκμπερν.

Άλλο ένα στοιχείο που διαφοροποιεί την αυριανή (3/6/23, 17.00) αναμέτρηση είναι το γεγονός ότι η διοργανώτρια αρχή αποφάσισε να ξεκινήσει ο τελικός στις 15.00 ώρα Αγγλίας, κάτι που είχε συμβεί για τελευταία φορά το 2011. Αυτό συνέβη, όχι μόνο για επιστρέψουν οι Αγγλοι ξανά στις παραδόσεις τους, αλλά και για να μπορέσει η αστυνομία να περιφρουρήσει τους χώρους και έξω από το γήπεδο, όπως και στους σταθμούς των τρένων, καθώς υπολογίζεται ότι περίπου 61.000 οπαδοί των δύο ομάδων θα ταξιδέψουν σχεδόν ταυτόχρονα από το Μάντσεστερ για το Λονδίνο για να βρεθούν στις εξέδρες του «Γουέμπλεϊ», ενώ ταυτόχρονη θα είναι και η επιστροφή στην πόλη τους.

Βέβαια, εκτός από το γόητρο, η κατάκτηση του Κυπέλλου έχει και οικονομικά οφέλη, αν και τα ποσά που θα πάρει ο νικητής και ο ηττημένος μοιάζουν με σταγόνα στον ωκεανό σε σχέση με τα μπάτζετ που διαθέτουν. Πάντως η ομάδα που θα κερδίσει θα λάβει από την αγγλική ομοσπονδία 2.260.000 ευρώ ενώ η φιναλίστ θα εισπράξει 1.130.000 ευρώ.

Η ιστορία του τελικού του Κυπέλλου Αγγλία ξεκίνησε να γράφεται στις 20 Ιουλίου 1871, όταν στα γραφεία του λονδρέζικου περιοδικού «The Sportsman» και μετά από πρόταση του επίτιμου γραμματέα της FA, Τσαρλς Άλκοκ, πάρθηκε η απόφαση για τη δημιουργία του θεσμού. Τα παιχνίδια ξεκίνησαν στις 11/11/1871 και δήλωσαν συμμετοχή τα 15 από τα 50 τότε μέλη της ομοσπονδίας. Ο τελικός πραγματοποιήθηκε στις 16 Μαρτίου του 1872 και αντιμέτωποι είχαν τεθεί οι Γουόντερερς (σύλλογος του Λονδίνου) και οι Ρόιαλ Εντζινίρς (που απαρτίζονταν από στρατιώτες που υπηρετούσαν στο Σώμα του Μηχανικού στον αγγλικό στρατό). Νικητές αναδείχθηκαν οι πρώτοι, με σκορ 1-0 και σκόρερ τον Μόρτον Μπετς, που –για αδιευκρίνιστο λόγο– είχε δηλώσει το ψευδώνυμο Α.Χ Τσέκερ. Το παιχνίδι διεξήχθη στο Κέννινγκτον Όβαλ στο οποίο βρέθηκαν 2.000 θεατές οι οποίοι είχαν πληρώσει ένα σελίνι για να μπορέσουν να το παρακολουθήσουν.

Πλέον στο Κύπελλο Αγγλία παίρνουν μέρος περισσότερες από 700 ομάδες των 9 πρώτων κατηγοριών του αγγλικού ποδοσφαίρου και κάποια από τη 10η. Στα πρώτα χρόνια το παρών έδιναν σύλλογοι και από την Ιρλανδία, την Σκωτία και την Ουαλία, ενώ τώρα αγωνίζονται μόνο από την τελευταία. Μάλιστα η μοναδική ομάδα εκτός Αγγλίας που έχει κατακτήσει το τρόπαιο είναι η Κάρντιφ το μακρινό 1927, έχοντας επικρατήσει στον τελικό της Αρσεναλ με 1-0. Επίσης μόλις μία ομάδα από την Σκωτία έχει καταφέρει να φτάσει μέχρι το φινάλε της διαδρομής. Αυτή ήταν η Κουίνς Παρκ που έπαιξε στους τελικούς το 1884 και το 1885, όμως ηττήθηκε και τις δύο φορές από την Μπλάκμπερν.

  • Ο πρώτος τελικός που πραγματοποιήθηκε αλλαγή ήταν αυτός του 1968, όταν και η Γουέστ Μπρομ επικράτησε με 1-0 της Εβερτον. Κατά τη διάρκεια του, ο Ντένις Κλαρκ αντικατέστησε τον Τόνυ Κέι για λογαριασμό των νικητών, ενώ η πρώτη φορά που οι παίκτες είχαν νούμερα στις φανέλες τους, ήταν το 1933.
  • Στον τελικό του 1956, μεταξύ της Μάντσεστερ Σίτι και της Μπέρμπιγχαμ, ο Γερμανός γκολκίπερ των «πολιτών», Μπερτ Τράουτμαν, ο οποίος μάλιστα υπήρξε και μέλος των Ναζί και η συμφωνία του με την ομάδα το 1949 είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων, τραυματίστηκε σοβαρά στον αυχένα. Αν και μένει αναίσθητος στον αγωνιστικό χώρο για αρκετά λεπτά, συνεχίζει κανονικά στο παιχνίδι, αφού τότε δεν γίνονταν ακόμα αλλαγές, παίζοντας με σπασμένο λαιμό. Αυτό δεν τον εμποδίζει να πραγματοποιήσει εντυπωσιακές επεμβάσεις και χαρίσει τη νίκη στην Σίτι με 3-1.
  • Ο Νίκος Νταμπίζας έγινε ο πρώτος Έλληνας που κατάφερε να αγωνιστεί σε ένα τελικό Κυπέλλου. Ο διεθνής στόπερ διεκδίκησε το τρόπαιο το 1998 και το 1999, με τη φανέλα της Νιουκάστλ. Και τις δύο φορές η ομάδα του ηττήθηκε από την Άρσεναλ και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αντίστοιχα. Αντίθετα πιο τυχεροί στάθηκαν ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος και ο Κώστας Τσιμίκας. Ο πρώτος μπήκε αλλαγή στον τελικό του 2020, στο 88′ (στη θέση του Νταβίντ Λουίζ) και πανηγύρισε με την Αρσεναλ την κατάκτηση του τροπαίου απέναντι στην Τσέλσι με 2-1, ενώ ο δεύτερος, στις 14/5/2022 πέτυχε το νικητήριο πέναλτι στην επικράτηση της Λίβερπουλ επί της Τσέλσι με 6-5 στον 141ο τελικό του θεσμού, υπογράφοντας την κατάκτηση του τροπαίου από τους «κόκκινους».

ΠΗΓΗ: kathimerini.gr

συντελεστες

Facebook

περισσοτερα σε Backstage